Στοιχεία παράβασης του άρ. 22 του Ν. 2472/1997. – Έννοια “αρχείου δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα” και “υποκειμένου των δεδομένων”. – Ορθώς και αιτιολογημένως καταδικάσθηκε για παράβαση του άρ. 22 παρ. 4 του Ν. 2472/1997 ο κατηγορούμενος αστυνομικός, ο οποίος, προκειμένου να αποδείξει τα εκδικητικά κίνητρα του εγκαλούντος, επενέβη σε απόρρητο αρχείο της υπηρεσίας του, παρέλαβε αυτοβούλως έγγραφα από τον πειθαρχικό φάκελο του εγκαλούντος, αναφερόμενα σε πειθαρχική υπόθεση του τελευταίου που είχε χειρισθεί στο παρελθόν ο κατηγορούμενος, αναπαράγοντάς τα με την μέθοδο της φωτοτύπησης, στην συνέχεια δε τα προσκόμισε προς τον διενεργούντα προκαταρκτική εξέταση εις βάρος του, χωρίς την συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων και χωρίς προηγουμένως να υποβάλει αίτηση προς τον υπεύθυνο επεξεργασίας του εν λόγω αρχείου για να του χορηγηθούν τα επίμαχα έγγραφα, ως απολύτως πρόσφορα και αναγκαία για την αναγνώριση, άσκηση ή υπεράσπιση δικαιώματός του ενώπιον των δικαστικών αρχών, κατ’ άρ. 5 παρ. 2 στοιχ. ε΄ του Ν. 2472/1997.