H παραγραφή, ως διάταξη δημόσιας τάξης, εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο, το οποίο, διαπιστώνοντας την συμπλήρωσή της, υποχρεούται να παύσει οριστικώς την ποινική δίωξη. – Παύει οριστικώς η ποινική δίωξη εις βάρος της κατηγορουμένης για τις πράξεις της απάτης, της πλαστογραφίας μετά χρήσεως κατ’ εξακολούθησιν και της υπεξαγωγής εγγράφων. – Οι ποινές που συρρέουν διατηρούν την νομική αυτοτέλειά τους και μετά τον καθορισμό της συνολικής ποινής και δεν απορροφώνται από την τελευταία. – Αν από νόμιμο λόγο, μεταγενέστερο της έκδοσης της συγχωνευτικής απόφασης, όπως με νεότερη νομική διάταξη, επέλθει παραγραφή επιβληθεισών ποινών, η τελευταία αναφέρεται στις επιμέρους ποινές, έστω και αν έχουν συνεπιμετρηθεί στην συνολική τοιαύτη. – Κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση της έφεσης για τις πράξεις της πλαστογραφίας μετά χρήσεως κατ’ εξακολούθησιν και της υπεξαγωγής εγγράφων, κατά το μέρος που δεν έχουν παραγραφεί, αφού σύμφωνα με το άρ. 2 του Ν. 4043/2012 οι επιβληθείσες για τις ως άνω πράξεις ποινές φυλάκισης τεσσάρων μηνών παραγράφονται και η υπόθεση έπρεπε να τεθεί στο αρχείο από τον αρμόδιο Εισαγγελέα. – Στοιχεία υπεξαίρεσης. – Αποτελούν ξένο κινητό πράγμα και τα χρήματα. – Πότε είναι παράνομη η ιδιοποίηση. – Κηρύσσεται αθώα για υπεξαίρεση η κατηγορουμένη, η οποία ως υπάλληλος της εγκαλούσας εταιρείας και επιφορτισμένη, εκτός των άλλων, με την σύναψη συμβάσεων μίσθωσης αυτοκινήτων, επειδή δεν μπορούσε να εξοφλήσει προσωπικό δάνειο 8.000 ευρώ, συμψήφισε το εν λόγω ποσό με το ποσό της εγγύησης που ήταν υποχρεωμένη να καταβάλει η σύζυγος του δανειστή της στην εγκαλούσα εταιρεία, για την μακροχρόνια μίσθωση του αυτοκινήτου της, μολονότι δεν είχε εισπραχθεί το ποσό αυτό για την ανωτέρω αιτία, ούτε είχε κατατεθεί στην εγκαλούσα τέτοιο ποσό.