Αναζήτηση για

Στην ενότητα


Επιλέξτε γράμμα
Αναζήτηση όρου

Έτος    
Άρειος Πάγος 1171/2013 (Ποιν.)

Πότε υπάρχει κακή παράσταση του πολιτικώς ενάγοντος (άρ. 63, 64, 68 παρ. 2, 171 αριθμ. 2, 510 παρ. 1 ΚΠΔ). – Το κατ’ ουσίαν αβάσιμο της σχετικής αξίωσης, επειδή η τελευταία έχει υποκύψει στην πενταετή παραγραφή, δεν επάγεται κακή παράσταση του πολιτικώς ενάγοντος. – Δικαιούχος της χρηματικής ικανοποίησης είναι μόνον ο φορέας του δικαιώματος ή του εννόμου συμφέροντος που έχει προσβληθεί. – Πότε δικαιούνται σε παράσταση πολιτικής αγωγής για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης τα νομικά πρόσωπα και το Ελληνικό Δημόσιο. – Ποιο είναι το προστατευόμενο έννομο αγαθό επί δωροδοκίας υπαλλήλου (ενεργητικής και παθητικής) και ποιος νομιμοποιείται ενεργητικώς να παραστεί ως πολιτικώς ενάγων. – Ποιο πρέπει να είναι το περιεχόμενο της δήλωσης παράστασης πολιτικής αγωγής. – Από την διάταξη του άρ. 38 του Ν. 3528/2007 (ΥπαλλΚ) δεν αποκλείεται το δικαίωμα του Δημοσίου (ή του νομικού προσώπου) να ζητήσει την αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης από τον υπάλληλο που τέλεσε το ως άνω έγκλημα κατά την διάρκεια της υπηρεσίας του, αλλά μόνο της αποθετικής του ζημίας. – Το αν πράγματι υπέστη το Δημόσιο από το έγκλημα ηθική βλάβη ανήκει στην ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας και δεν ασκεί επιρροή στην νομιμοποίηση της παράστασης του Δημοσίου. – Η υποχρέωση για ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία εκτείνεται σε όλες, χωρίς εξαίρεση, τις αποφάσεις. – Απορρίπτονται ως αβάσιμοι οι περί απολύτου ακυρότητος, ένεκα παρανόμου παραστάσεως του Δημοσίου ως πολιτικώς ενάγοντος, και περί ελλείψεως αιτιολογίας λόγοι αναιρέσεως των κατηγορουμένων, συνιστάμενοι ο μεν πρώτος στην μη απάντηση επί της ενστάσεώς τους περί παραγραφής της αξίωσης του Δημοσίου, ο δε δεύτερος στην άνευ αιτιολογίας απόρριψη αιτήματος-ενστάσεως περί αποβολής λόγω μη ενεργητικής νομιμοποίησης του Ελληνικού Δημοσίου, επειδή δεν δικαιούται να στραφεί κατά των υπαλλήλων του για την ηθική του βλάβη, αφού ο μεν πρώτος λόγος αφορά την κατ’ ουσίαν βασιμότητα της αξίωσης, δηλαδή ζήτημα το οποίο συγκαταλέγεται μεταξύ των θεμάτων που κρίνονται κατά την διαδικασία στο ακροατήριο, χωρίς να ασκεί επιρροή στην νομιμότητα της παράστασης, ο δε δεύτερος λόγος, διότι, κατά την διάταξη του άρ. 38 του Ν. 3528/2007, δεν αποκλείεται το δικαίωμα του Δημοσίου να ζητήσει την αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης, διά χρηματικής ικανοποιήσεως. – Απορρίπτονται και οι συναφείς, περί ελλείψεως ακροάσεως και υπερβάσεως εξουσίας, λόγοι αναιρέσεως. – Απορρίπτεται ως αβάσιμος ο περί παραβιάσεως των άρ. 559 αριθμ. 9 ΚΠολΔ και 510 παρ. 2 ΚΠΔ λόγος αναιρέσεως, αφού δεν επιδικάσθηκε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη του Ελληνικού Δημοσίου μεγαλύτερη από εκείνη που ζητήθηκε, δεδομένου ότι εκ παραδρομής αναφέρθηκε ως ζητηθείσα χρηματική ικανοποίηση από το Εφετείο το ποσό των 100 ευρώ, όπως πρωτοδίκως, αντί του ορθού των 1.000 ευρώ, το δε δικαστήριο επεδίκασε και στον δεύτερο βαθμό ικανοποίηση ποσού 500 ευρώ.


Η ως άνω απόφαση δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2014, 523