Tο συμβούλιο είναι αρμόδιο να αποφασίσει επί θεμάτων κατασχέσεως καθ’ όλην την προδικασία και μέχρι την εισαγωγή της υπόθεσης στο ακροατήριο. – H εισαγωγή της υπόθεσης στο ακροατήριο θεωρείται γενομένη από την επίδοση στον κατηγορούμενο του κλητηρίου θεσπίσματος ή της κλήσης. – Επί ποίων πραγμάτων μπορεί να γίνει άρση της κατάσχεσης. – Δεν αίρεται η κατάσχεση πραγμάτων των οποίων ο κατά νόμον προορισμός είναι η δήμευση. – Η απόφαση του δικαστικού συμβουλίου περί άρσεως της κατασχέσεως τελεί υπό την προϋπόθεση ότι δεν προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις η δήμευση των κατασχεθέντων, διότι η διατήρηση της κατάσχεσης επιβάλλεται προκειμένου να είναι ευχερής η εκτέλεση της επιβληθησόμενης δήμευσης. – Πότε προβλέπεται ο διορισμός φύλακα-μεσεγγυούχου του κατασχεθέντος από αυτόν που ενεργεί την ανάκριση. – Στην περίπτωση ειδικότερων διατάξεων δεν εφαρμόζονται οι ως άνω γενικές ρυθμίσεις. – Στην περίπτωση κατάσχεσης αυτοκινήτου, ως αντικειμένου λαθρεμπορίας ή ως μέσου μεταγωγικού λαθρεμπορευμάτων, λαθρομεταναστών ή ναρκωτικών, δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρ. 266 παρ. 1 ΚΠΔ, αλλά υπεύθυνος για την ασφαλή φύλαξή του είναι αποκλειστικώς ο Ο.Δ.Δ.Υ., όπως ορίσθηκε και διά του άρ. 177 παρ. 14 ΤελΚ. – Πότε δύναται να αποδοθεί στον ιδιοκτήτη αυτοκίνητο που κατασχέθηκε ως μέσο μεταφοράς λαθρομεταναστών. – Η δυνατότητα απόδοσης του κατασχεθέντος οχήματος από το συμβούλιο πλημμελειοδικών υφίσταται και όταν εις βάρος του ιδιοκτήτη του έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, υπό τον όρο κατάθεσης χρηματικής εγγύησης, ισόποσης με την αξία του οχήματος στο εσωτερικό, προκειμένου η εγγύηση να επέχει θέση αξίας του τελευταίου και να υπόκειται στην δήμευση του άρ. 160 ΤελΚ. – Μέχρι πότε υπάρχει η δικαιοδοσία του συμβουλίου για την απόδοση του κατασχεθέντος οχήματος. – Για ποιον λόγο οι εν λόγω διατάξεις του Τελωνειακού Κώδικα έχουν δικονομικό και ουσιαστικό χαρακτήρα. – Επειδή, μετά την “αναβάθμιση” του εγκλήματος της προώθησης λαθρομεταναστών σε κακούργημα, από την επιβολή της κατάσχεσης μέχρι την εκδίκαση και την απόφανση επί της τύχης του κατασχεθέντος, παρεμβάλλεται χρονικό διάστημα τουλάχιστον οκτώ μηνών, στην ταχύτερη των περιπτώσεων, τυχόν αποδοχή της άποψης ότι δεν υπάρχει αρμοδιότητα του συμβουλίου για την άρση της κατάσχεσης, συνιστά αντισυνταγματική στέρηση της ιδιοκτησίας, με απλή πράξη διοικητικού οργάνου, εφόσον επέρχεται η περιέλευση του κατασχεθέντος στην περιουσία του δήμου με την εκποίηση ή διάθεσή του. – Όταν πρόκειται για επαγγελματικό όχημα, η δυνατότητα αποζημίωσης, κατ’ άρ. 177 παρ. 8 ΤελΚ, δεν αποκαθιστά την πραγματική ζημία που υφίσταται ο μη διωκόμενος ιδιοκτήτης του μεταφορικού μέσου. – Σε περιπτώσεις κατάσχεσης αυτοκινήτου, ως αντικειμένου λαθρεμπορίας ή ως μέσου μεταγωγικού λαθρεμπορευμάτων, λαθρομεταναστών ή ναρκωτικών, για την άρση της επιβληθείσης κατασχέσεως δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των άρ. 268 παρ. 3 και 307 εδ. β΄ ΚΠΔ, αλλά του άρ. 177 παρ. 5-6 ΤελΚ. – Γίνεται εν μέρει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και διατάσσεται η άρση της κατάσχεσης και η απόδοση του αυτοκινήτου στον ιδιοκτήτη του, κατηγορούμενο για την πράξη της προώθησης στην ελληνική επικράτεια υπηκόου τρίτης χώρας που δεν είχε δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος (άρ. 88 παρ. 1 εδ. α΄ του Ν. 3386/2005), υπό τον όρο της προηγούμενης υπέρ τού Ελληνικού Δημοσίου καταβολής από τον αιτούντα-κατηγορούμενο χρηματικής εγγύησης ποσού 15.000 ευρώ, αφού το κατασχεθέν όχημα (ταξί), που δεν έχει διατεθεί ή εκποιηθεί από τον Ο.Δ.Δ.Υ., αποτελεί και το μόνο μέσο βιοπορισμού του ιδίου και της οικογένειάς του, η δε εγγύηση επέχει θέση αξίας του κατασχεθέντος και δύναται να αποτελέσει αντικείμενο δήμευσης σε περίπτωση καταδικαστικής απόφασης. – Απορρίπτεται η κρινόμενη αίτηση κατά το επικουρικό αυτής αίτημα περί ορισμού ως μεσεγγυούχου του αιτούντος-κατηγορουμένου, αφού αποκλειστικός φύλακας και μεσεγγυούχος οχήματος επί λαθρεμπορίας ορίζεται ο Ο.Δ.Δ.Υ.