Κριτήρια επιβολής μέτρων δικονομικού καταναγκασμού (άρ. 282, 296 ΚΠΔ). Εξακολούθηση προσωρινής κρατήσεως (άρ. 287 ΚΠΔ): Πότε είναι αρμόδιο το συμβούλιο εφετών και πότε το συμβούλιο πλημμελειοδικών, προκειμένου να αποφανθούν για την διάρκεια της προσωρινής κρατήσεως. – Δεν δημιουργείται ακυρότητα εκ της μη ακριβούς τηρήσεως της προθεσμίας των πέντε ημερών για την υποβολή, πριν από την συμπλήρωση του ανωτάτου ορίου του ενός έτους, της εισαγγελικής προτάσεως σχετικά με την εξακολούθηση ή μη της προσωρινής κρατήσεως. – Περί της σχέσεως προτεραιότητας των περιοριστικών όρων έναντι της προσωρινής κρατήσεως και περί των κριτηρίων επιβολής της τελευταίας, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην Αιτιολογική Έκθεση του Ν. 3811/2009. – Σε περίπτωση που η προσωρινή κράτηση του κατηγορουμένου συνεχίζεται και μετά την παραπομπή του σε δίκη, το αρμόδιο συμβούλιο μπορεί, ύστερα από αίτηση του κατηγορουμένου, του εισαγγελέα ή και αυτεπαγγέλτως, να διατάξει να επιβληθούν κατ’ αυτού περιοριστικοί όροι αντί για προσωρινή κράτηση. – Πώς διαμορφώνεται η κρίση του Ανακριτή και του Εισαγγελέως αναφορικά με την επιβολή μέτρων δικονομικού καταναγκασμού και ποια στοιχεία λαμβάνονται υπόψιν κατ’ αυτήν. – Ποιες αρχές διέπουν την επιβολή περιοριστικών όρων και πότε αυτή κρίνεται αναγκαία. – Διατάσσεται η εξακολούθηση, για έξι ακόμη μήνες από την συμπλήρωση του εξαμήνου, της προσωρινής κρατήσεως του (πάσχοντος από ψυχωσική συνδρομή παρανοϊκού τύπου) κατηγορουμένου για το αδίκημα του εκ προθέσεως και κατ’ εξακολούθησιν εμπρησμού δάσους, αφού προκύπτουν εις βάρος του επαρκείς ενδείξεις ενοχής, σε συνδυασμό δε με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των επιμέρους πράξεών του (οργανωμένος τρόπος δράσης, σχεδιασμός, μεθοδικότητα, υποδομή, επανειλημμένη τέλεση), συνάγεται ότι, εάν εκείνος αφεθεί ελεύθερος, έστω και με την επιβολή περιοριστικών όρων, είναι πολύ πιθανό να διαπράξει και άλλα, ομοειδή ή μη, εγκλήματα.