Αναζήτηση για

Στην ενότητα


Επιλέξτε γράμμα
Αναζήτηση όρου

Έτος    
Άρειος Πάγος 1087/2012 (Ποιν. - σε Συμβ.)

Επανάληψη της διαδικασίας προς όφελος του καταδικασθέντος (άρ. 525 παρ. 1 αριθμ. 2 ΚΠΔ). Έννοια “νέων αποδείξεων”. Δεν εμπίπτει στην έννοια του “νέου γεγονότος” η ύπαρξη ευμενέστερου για τον κατηγορούμενο νόμου: Έννοια “νέων αποδείξεων” επί επαναλήψεως της διαδικασίας κατ’ άρ. 525 παρ. 1 αριθμ. 2 ΚΠΔ. – Αναγκαία στοιχεία του παραδεκτού της αιτήσεως επανάληψης της διαδικασίας στην ως άνω περίπτωση. – Ποια γεγονότα δεν μπορούν να αποτελέσουν λόγο επαναλήψεως της διαδικασίας, ένεκα της φύσεως αυτής ως έκτακτης διαδικασίας και όχι ως ενδίκου μέσου. – Δεν συνιστά “νέο γεγονός” ο μεταγενέστερος της αμετάκλητης καταδίκης επιεικέστερος ουσιαστικός νόμος. – Απορρίπτεται ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη η κρινόμενη αίτηση επαναλήψεως της διαδικασίας, με την οποία ο αιτών ισχυρίζεται ότι, μετά την δημοσίευση της καταδικαστικής εις βάρος του αποφάσεως, με την οποία κηρύχθηκε αμετακλήτως ένοχος για τις πράξεις της απάτης (κατά συναυτουργίαν, κατ’ εξακολούθησιν, κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια) και της ένωσης για διάπραξη κακουργήματος, εκδόθηκαν, και έχουν επομένως εφαρμογή, οι ευνοϊκοί για εκείνον νόμοι 3904/2010 και 4055/2012, στο μεν άρ. 308Β ΚΠΔ, που εισήχθη με τον πρώτο εξ αυτών, προβλέπεται ο θεσμός της ποινικής συνδιαλλαγής για (μεταξύ άλλων) το αδίκημα της απάτης, ενώ στο άρ. 25 του δεύτερου τέθηκε το ποσό των 30.000 ευρώ ως κατώτερο όριο ζημίας για τον κακουργηματικό χαρακτήρα της αξιόποινης πράξης της απάτης, αφού, προϋπόθεση εφαρμογής ενός ευμενέστερου νόμου, κατ’ άρ. 2 παρ. 1 ΠΚ, είναι η μη ύπαρξη αμετάκλητης καταδίκης, η οποία ωστόσο δεν συντρέχει εν προκειμένω. – Απορρίπτεται περαιτέρω και το αίτημα περί αναστολής εκτελέσεως της επιβληθείσας ποινής.

Το ως άνω βούλευμα δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2013, 735.