Για πόσο χρόνο αναστέλλεται η προθεσμία της παραγραφής διαχρονικώς. – Ο προβλεπόμενος από την παρ. 2 του άρ. 432 ΚΠΔ χρόνος αναστολής της παραγραφής δεν συνυπολογιζόταν για την συμπλήρωση της υπό των άρ. 111 και 113 παρ. 1 ΠΚ διαλαμβανομένης κατά περίπτωση εικοσιπενταετούς ή εικοσαετούς συνολικής παραγραφής, αλλά συνιστούσε ειδική αναστολή αυτής. – Μετά την τροποποίηση του άρ. 432 ΚΠΔ με τα άρ. 21 του Ν. 3904/2010 και 75 παρ. 1 και 3 του Ν. 3994/2011 α) διατηρήθηκε κατ’ ουσίαν σε ισχύ η παλαιά διάταξη (432 παρ. 1 ΚΠΔ) περί αναστολής της εκδίκασης κακουργήματος με πράξη του εισαγγελέα εφετών για τον αγνώστου διαμονής κατηγορούμενο που δεν παρουσιάζεται ή δεν συλλαμβάνεται μέσα σε ένα μήνα από την επίδοση του παραπεμπτικού βουλεύματος και προστέθηκε σε αυτή (τελευταίο) εδάφιο, κατά το οποίο οι διατάξεις του άρ. 113 του ΠΚ για την αναστολή της παραγραφής του αξιοποίνου εφαρμόζονται και εν προκειμένω, και β) αναφορικά με την παρ. 2 του άρ. 432 ΚΠΔ, δεν ορίζεται πλέον κάτι σε σχέση με την διάρκεια του χρόνου της αναστολής, για όσο χρόνο διαρκεί η κύρια διαδικασία και μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η καταδικαστική απόφαση, με αποτέλεσμα να εφαρμόζεται, ως επιεικέστερη για τον κατηγορούμενο, η γενική διάταξη του άρ. 113 παρ. 3 ΠΚ. – Πότε ο Άρειος Πάγος υποχρεούται αυτεπαγγέλτως να εφαρμόσει τον επιεικέστερο ποινικό νόμο. – Σε περίπτωση μεταβολής της νομοθεσίας ως προς τον χρόνο της παραγραφής ή της αναστολής της παραγραφής της αξιόποινης πράξης θα εφαρμοσθεί αυτεπαγγέλτως ο επιεικέστερος νόμος που ίσχυσε μετά την δημοσίευση της προσβαλλόμενης και μέχρι την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, αφού η παραγραφή και η αναστολή της παραγραφής είναι θεσμοί του ουσιαστικού δικαίου, εφαρμόζεται δε και επ’ αυτών η αρχή της αναδρομικής ισχύος του ηπιότερου νόμου (άρ. 2 παρ. 1 ΠΚ). – Σε περίπτωση παραγραφής ο Άρειος Πάγος, ανεξαρτήτως της βασιμότητας των προβαλλόμενων λόγων αναιρέσεως και υπό τον όρο μόνο ότι η αναίρεση είναι παραδεκτή, υποχρεούται, εφαρμόζοντας αυτεπαγγέλτως τον επιεικέστερο περί παραγραφής νόμο που ίσχυσε μετά την δημοσίευση της προσβαλλόμενης απόφασης, να αναιρέσει την απόφαση αυτή και να παύσει οριστικώς την ποινική δίωξη, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρ. 370 εδ. β΄ ΚΠΔ. – Αναιρείται η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για θανατηφόρα βαριά σωματική βλάβη και εφαρμόζεται αυτεπαγγέλτως η επιεικέστερη για τον κατηγορούμενο διάταξη του άρ. 113 παρ. 3 ΠΚ, αφού η πράξη τελέσθηκε πριν από περισσότερα από είκοσι χρόνια και έχει ήδη παραγραφεί, χωρίς να επιτρέπεται ο συνυπολογισμός οποιουδήποτε άλλου χρόνου αναστολής. – Μειοψηφία.

Η ως άνω απόφαση δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2013, 684