Άσκηση ενδίκου μέσου κατά βουλεύματος εκδοθέντος κατόπιν προσφυγής του άρ. 286 παρ. 2 ΚΠΔ: Έννοια “ενδίκου μέσου” και “ενδίκων βοηθημάτων” (“οιονεί ενδίκων μέσων”). – Αποτελεί “οιονεί ένδικο μέσο” η αίτηση του κατηγορουμένου για την άρση ή αντικατάσταση της προσωρινής κρατήσεώς του με περιοριστικούς όρους, καθώς και η προσφυγή του κατηγορουμένου στο δικαστικό συμβούλιο κατά της διάταξης του ανακριτή. – Ποια είναι η νομική φύση της κατ’ άρ. 286 παρ. 2 ΚΠΔ προσφυγής. – Το βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου που εκδίδεται επί προσφυγής του άρ. 286 παρ. 2 ΚΠΔ είναι αμετάκλητο. – Απορρίπτεται ως απαράδεκτη η αίτηση του κατηγορουμένου για την άρση ή άλλως μείωση του περιοριστικού όρου της καταβολής χρηματικής εγγύησης στο ποσό των 5.000 ευρώ, που διατάχθηκε εναντίον του με βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου, εκδοθέντος κατόπιν προσφυγής του προσωρινώς κρατούμενου κατηγορουμένου, κατ’ άρ. 286 παρ. 2 ΚΠΔ, αφού αφενός μεν το εν λόγω βούλευμα είναι αμετάκλητο, χωρίς να είναι δυνατόν το πρωτοβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο να μεταρρυθμίζει την επί της δικής του κρίσης απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαιοδοτικού οργάνου, αφετέρου δε με το ως άνω βούλευμα δεν ορίσθηκε χρόνος καταβολής της εγγυοδοσίας, με αποτέλεσμα η μη συμμόρφωση του κατηγορουμένου με την σχετική διάταξη του βουλεύματος να συνεπάγεται την αυτονόητη εξακολούθηση της προσωρινής κρατήσεώς του.– Κατά την εισαγγελική πρόταση έπρεπε να γίνει δεκτή η εν λόγω αίτηση κατ’ εφαρμογήν του άρ. 286 παρ. 2 ΚΠΔ και να μειωθεί το ποσό της εγγυοδοσίας σε 5.000 ευρώ, διατηρουμένων σε ισχύ των έτερων δύο περιοριστικών όρων.

Η ως άνω Διάταξη δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2013, 635, με εισαγγελική πρόταση Ν. Στεργίου.