Αναζήτηση για

Στην ενότητα


Επιλέξτε γράμμα
Αναζήτηση όρου

Έτος    
Συμβούλιο Εφετών Θεσσαλονίκης 70/2012

Κακουργηματική τοκογλυφία (άρ. 404 ΠΚ). Αποδοχή εφέσεως κατά παραπεμπτικού βουλεύματος για το εν λόγω αδίκημα: Τα εγκλήματα της τοκογλυφίας (άρ. 404 ΠΚ) και της αισχροκέρδειας (άρ. 405 ΠΚ) υπάγονται στην έννοια γένους της “αισχροκέρδειας υπό ευρεία έννοια”. – Ποια εγκλήματα προβλέπονται στο άρ. 404 ΠΚ και ποιο έννομο αγαθό προστατεύεται. – Η τοκογλυφία είναι κατ’ αρχάς έγκλημα διακινδυνεύσεως, αρκούσης για την τελείωσή του της συνομολογήσεως της τοκογλυφικής συμβάσεως, η δε λήψη των τοκογλυφικών ωφελημάτων συνιστά την ουσιαστική αποπεράτωση του αδικήματος και του προσδίδει τον χαρακτήρα του εγκλήματος βλάβης, εφόσον προβλέπεται ως αυτοτελής τρόπος τελέσεως. – Έννοια “πιστωτικής δικαιοπραξίας”. – Είναι επιτρεπτή η μεταβολή της κατηγορίας από το αδίκημα της παραγράφου 1 σε αυτό της παραγράφου 2α του άρ. 404 ΠΚ. – Έννοια “τοκογλυφίας υπό στενή έννοια” και “τοκογλυφικών ωφελημάτων”. – Σε τι συνίσταται η εγκληματική συμπεριφορά επί του εν λόγω αδικήματος. – Επειδή τόσο το έγκλημα της πρώτης όσο και εκείνο της δεύτερης παραγράφου του άρ. 404 ΠΚ είναι γνήσιο πολύτροπο ή διαζευκτικά ή υπαλλακτικά μικτό, οι πλείονες τρόποι πραγματώσεώς του μπορούν να εναλλαχθούν ή να σωρευθούν, τελουμένου πάντα ενός εγκλήματος. – Η συνομολόγηση, ως προστάδιο-προβαθμίδα, συνιστά συντιμωρητή πρότερη πράξη της επιδιώξεως τοκογλυφικών ωφελημάτων, το ίδιο δε ισχύει μεταξύ της τελευταίας και της λήψεως τέτοιων. – Πότε η λήψη ή η επιδίωξη τοκογλυφικών ωφελημάτων είναι συντιμωρητές ύστερες πράξεις της συνομολογήσεως. – Στοιχεία “κατ’ επάγγελμα” και “κατά συνήθεια” τελέσεως τοκογλυφίας. – Είναι επιτρεπτή η σώρευση αμφοτέρων των επιβαρυντικών αυτών περιστάσεων. – Γίνεται δεκτή κατ’ ουσίαν η έφεση της κατηγορουμένης κατά παραπεμπτικού βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών για κακουργηματική τοκογλυφία κατ’ εξακολούθησιν, κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια, και απαλλάσσεται από την ως άνω κατηγορία, αφού απεδείχθη ότι η εγκαλούσα είχε λάβει από την κατηγορουμένη το ποσό των 73.000 ευρώ (που αποτελούσε μέρος τιμήματος πώλησης ενός διαμερίσματός της), προκειμένου η τελευταία να συμμετέχει στην επιχείρηση του συζύγου της εγκαλούσας, όταν δε ναυάγησαν τα επιχειρηματικά τους σχέδια, η πολιτικώς ενάγουσα αποδέχθηκε συναλλαγματικές για το ίδιο ως άνω ποσό, εις διαταγήν της κατηγορουμένης (συνοδευόμενες από υπεύθυνες δηλώσεις με το γνήσιο της υπογραφής και βεβαίωση περί του ατόκου της συναλλαγής), με αποτέλεσμα την λήξη των συναλλαγματικών, χωρίς εξόφλησή τους, την έκδοση διαταγής πληρωμής εις βάρος της εγκαλούσας και την κατάσχεση της οικίας της.

Το ως άνω βούλευμα δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2013, 615, με εισαγγελική πρόταση Γ. Σκιαδαρέση.