Η ακυρότητα της κλήσεως ή του κλητηρίου θεσπίσματος μπορεί να προταθεί από τον κατηγορούμενο μέχρι την έναρξη της συζήτησης, άλλως καλύπτεται. – Πότε αρχίζει η κύρια διαδικασία στο ακροατήριο. – Προθεσμία παραγραφής και αναστολής της παραγραφής επί πλημμελημάτων. – Απορρίπτονται ως αβάσιμες οι προβαλλόμενες υπό της κατηγορουμένης ενστάσεις περί ακυρότητος της επιδόσεως της κλήσεως για εμφάνισή της στο ακροατήριο και περί συνακόλουθης παραγραφής του αδικήματος για το οποίο κατηγορείται, αφού α) δεν επήλθε ακυρότητα από την μη επίδοση της κλήσεως και στον αντίκλητο της κατηγορουμένης και από την μη αναφορά στην εν λόγω κλήση των στοιχείων του παραπεμπτικού βουλεύματος, καθώς αφενός μεν η κλήση θυροκολλήθηκε στην πόρτα της οικίας της κατηγορουμένης, και ως εκ τούτου δεν συνέτρεχε περίπτωση επιδόσεως και στον αντίκλητο, κατ’ άρ. 155 παρ. 2 ΚΠΔ, ακόμα δε και αν ήθελε υποτεθεί ότι δημιουργήθηκε ακυρότητα, αυτή καλύφθηκε, ένεκα της αυτοπρόσωπης παράστασης της κατηγορουμένης στο ακροατήριο και της μη προβολής αντιρρήσεων εκ μέρους της, τις οποίες διατύπωσε το πρώτον στην μετ’ αναβολήν δικάσιμο, αφετέρου δε είχε προηγηθεί επίδοση του παραπεμπτικού βουλεύματος, που περιείχε τις αξιόποινες πράξεις για τις οποίες εκείνη κατηγορείται, και β) δεν συμπληρώθηκε η παραγραφή της αποδιδόμενης στην κατηγορουμένη πλημμεληματικού χαρακτήρος πράξεως της πλαστογραφίας, δεδομένου ότι αυτή ανεστάλη, ένεκα της επιδόσεως έγκυρης, κατά τα ανωτέρω, κλήσεως προς εμφάνιση πριν από την συμπλήρωση πενταετίας.

Η ως άνω απόφαση δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2012, 619.