Το δικαστικό συμβούλιο είναι αρμόδιο να άρει την κατάσχεση πραγμάτων, εφόσον αυτή επεβλήθη προς εξασφάλισίν τους ως αποδεικτικών μέσων, και όχι όταν αφορά αντικείμενα κατά νόμον δημευτέα (με την επιβολή είτε παρεπόμενης ποινής είτε μέτρου ασφαλείας), αφού μόνο αρμόδιο να αποφασίσει επ’ αυτών είναι το δικαστήριο. – Μέχρι ποιο στάδιο της ποινικής διαδικασίας διατηρείται η ως άνω αρμοδιότητα του συμβουλίου. – Προϋποθέσεις επιβολής της δημεύσεως ως παρεπόμενης ποινής κατ’ άρ. 76 παρ. 1 ΠΚ· εάν τα αντικείμενα δεν ανήκουν στον αυτουργό ή σε κάποιον από τους συμμετόχους, δεν δημεύονται αλλά αποδίδονται στον ιδιοκτήτη τους. – Η κατ’ άρ. 268 παρ. 3 ΚΠΔ δημιουργία δυσχερειών στην εξακρίβωση της αλήθειας ως κριτήριο για την άρση ή μη της επιβληθείσης κατασχέσεως· ποια στοιχεία πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν από το συμβούλιο κατά την άσκηση της σχετικής διακριτικής ευχέρειας, η οποία πάντως εμφορείται από την αρχή της αναλογικότητος. – Αίρεται η επιβληθείσα, κατά την διάρκεια της αστυνομικής προανάκρισης, κατάσχεση του οχήματος του αιτούντος και διατάσσεται η απόδοσή του σε αυτόν, αφού η άρση της κατασχέσεως δεν θεωρείται ότι δυσχεραίνει την διαλεύκανση της αλήθειας αναφορικά με την συγκεκριμένη υπόθεση ούτε δημιουργεί κίνδυνο για την δημόσια τάξη, δεδομένου ότι το επίμαχο όχημα βρέθηκε μεν στην κατοχή τού ενός εκ των τριών κατηγορουμένων και εντός αυτού υπήρχαν διάφορα αντικείμενα που θεωρούνται ότι σχετίζονται με τις αποδοθείσες σε εκείνον κατηγορίες, εντούτοις, όπως προέκυψε από τα στοιχεία της δικογραφίας, ο ανωτέρω κατηγορούμενος, ο οποίος είχε απλώς δανειστεί το αυτοκίνητο την ημέρα της συλλήψεως, δεν έχει κανένα δικαίωμα επ’ αυτού, αλλά το όχημα ανήκει στην κυριότητα του αιτούντος, που ουδεμία εμπλοκή έχει με την εγκληματική δραστηριότητα των φερόμενων ως δραστών, περαιτέρω δε η τυχόν συνέχιση της κατασχέσεως του αυτοκινήτου θα συνεπαγόταν εν προκειμένω υπέρμετρη δέσμευση της ιδιοκτησίας του αιτούντος και εν γένει βλάβη των περιουσιακών του δικαιωμάτων, κατά παράβασιν της αρχής της αναλογικότητος, καθώς η εξακολούθηση της φύλαξης του οχήματος στον χώρο στάθμευσης του ΟΔΔΥ, όπου δεν λαμβάνεται οποιαδήποτε μέριμνα για συντήρηση, θα προκαλούσε σημαντικές βλάβες και φθορές στο αυτοκίνητο, το οποίο ο αιτών δεν δύναται βέβαια να χρησιμοποιεί, καταβάλλει όμως δόσεις για την αποπληρωμή του τιμήματος απόκτησής του, καθώς και τα τέλη κυκλοφορίας του. – Κατά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση, το κατασχεθέν όχημα ανήκει μεν τυπικώς στον αιτούντα, ουσιαστικώς όμως ανήκει στον κατηγορούμενο, στην κατοχή του οποίου βρέθηκε, η δε άρση της κατασχέσεώς του θα δημιουργούσε δυσχέρειες στην εξακρίβωση της αλήθειας, κατά την ήδη προσδιορισθείσα ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών εκδίκαση της προκειμένης υποθέσεως, επομένως δε αποκλειστικός μεσεγγυούχος αυτού εξακολουθεί να είναι ο ΟΔΔΥ, έως την έκδοση από το δικαστήριο απόφασης περί αποδόσεώς του.

Το ως άνω βούλευμα δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2012, 612, με αντίθετη εισαγγελική πρόταση Ι. Αγγελή.