Στοιχεία ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως. – Για την ποινική μεταχείριση του δράστη του ως άνω αδικήματος γίνεται διάκριση μεταξύ “προμελετημένου” και “απρομελέτητου” δόλου· έννοια αυτών. – Έννοια “βρασμού ψυχικής ορμής”. – Πότε τελείται απόπειρα ανθρωποκτονίας· έννοια “αρχής εκτελέσεως”. – Από ποια στοιχεία δύναται να συναχθεί η ανθρωποκτόνος πρόθεση του δράστη. – Η παράνομη κατοχή όπλου συρρέει αληθώς με την οπλοφορία αυτού, εφόσον τελείται σε χρόνο διακρινόμενο του τελευταίου αδικήματος. – Στοιχειοθετείται ένα έγκλημα οπλοκατοχής, ακόμη και αν κατέχονται από το ίδιο πρόσωπο διάφορα όπλα και αντικείμενα εκ των αναφερομένων στο άρ. 1 του Ν. 2168/1993, εκτός εάν μεταξύ αυτών ανήκει και η κυνηγετική καραμπίνα, η κατοχή της οποίας συνιστά αυτοτελές αδίκημα, το οποίο συρρέει αληθώς κατ’ ιδέαν με την κατοχή των λοιπών· τα ανωτέρω ισχύουν και επί του αδικήματος της παράνομης οπλοφορίας. – Στοιχεία του κατ’ άρ. 14 του Ν. 2168/1993 εγκλήματος της οπλοχρησίας. – Εφόσον ο κατηγορούμενος προβάλλει ισχυρισμό περί ελαττωμένης ικανότητάς του προς καταλογισμό λόγω μέθης, πρέπει να αναφέρει ότι η μέθη του δεν είναι υπαίτια αλλά και να επικαλείται πραγματικά περιστατικά που να στηρίζουν τον μη υπαίτιο χαρακτήρα αυτής· πότε η μέθη είναι υπαίτια. – Η ποσότητα του ευρισκόμενου στο αίμα οινοπνεύματος ως κριτήριο για την κατάφαση πλήρους μέθης. – Παραπέμπεται για τα αδικήματα της απόπειρας ανθρωποκτονίαςκατά συρροήν, της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας κατά συρροήν και της παράνομης κατοχής πυροβόλου όπλου ο κατηγορούμενος, ο οποίος, σε διαφορετικούς χρόνους, και ευρισκόμενος σε κάθε περίπτωση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, αποφάσισε να σκοτώσει, δι’ ασήμαντον αφορμήν, τους εκάστοτε παθόντες, δεν ολοκλήρωσε όμως τις πράξεις του από αίτια αντικειμενικά και ανεξάρτητα της βουλήσεώς του, συγκεκριμένα δε ο κατηγορούμενος αφενός μεν επιχείρησε να σκοτώσει τον ιδιοκτήτη καφετέριας αλλά και τον αδελφό του, κατόπιν αιτήματος του τελευταίου να κλείσει την πόρτα του καταστήματος, πυροβολώντας εναντίον τους δύο φορές από κοντινή απόσταση με πιστόλι αγνώστων στοιχείων, χωρίς να καταφέρει να πετύχει τον σκοπό του, η δε μη επανάληψη των βολών απετράπη από τους λοιπούς παρευρισκομένους στο κατάστημα θαμώνες του καταστήματος, περαιτέρω δε ο ως άνω κατηγορούμενος, λίγους μήνες αργότερα, πυροβόλησε δύο φορές από κοντινή απόσταση με πιστόλι 9 mm τον έτερο παθόντα, μετά την άρνηση του τελευταίου να καθίσει μαζί του στην καφετέρια όπου εκείνος βρισκόταν, και τον τραυμάτισε κάτω από την μασχάλη του δεξιού χεριού, προξενώντας του διαμπερές τραύμα με πύλη εισόδου την οπίσθια επιφάνεια του δεξιού βραχίονα και πύλη εξόδου την πρόσθια επιφάνεια του δεξιού βραχίονα· είναι αδιάφορη η αναφορά του κατηγορουμένου ότι αυτός, κατά την τέλεση των ως άνω πράξεων, ήταν μεθυσμένος, αφού δεν προβάλλεται υπ’ αυτού, και μάλιστα αιτιολογημένως, ο σχετικός περί μέθης αυτοτελής ισχυρισμός, τοσούτω δε μάλλον που η μέθη στην οποία αυτός βρισκόταν, και δη μόνο κατά την διάπραξη της δεύτερης πράξεως, ούτε πλήρης ούτε ανυπαίτια φαίνεται να ήταν. – Διατηρείται σε ισχύ η ανακριτική διάταξη με την οποία επεβλήθησαν στον ως άνω κατηγορούμενο οι περιοριστικοί όροι της καταβολής εγγυοδοσίας, της περιοδικής εμφανίσεώς του στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας του και της απαγόρευσης εξόδου του από την χώρα.

Το ως άνω βούλευμα, με το οποίο έγινε δεκτή η εισαγγελική πρόταση Ν. Μαρκάκη, δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2012, 535.