Στοιχεία κακουργηματικής υπεξαίρεσης. – Η άνευ επιφυλάξεως ή όρου προκαταβολή στον πωλητή μέρους του τιμήματος για την σύμβαση πωλήσεως επιφέρει μεταβίβαση της κυριότητας των χρημάτων, εκτός αν τα μέρη έχουν συμφωνήσει ότι η μεταβίβαση της κυριότητας θα γίνει υπό την αναβλητική αίρεση της πώλησης, οπότε, σε περίπτωση που η αίρεση αυτή ατονήσει, ο υπό αίρεση δικαιούχος πωλητής υποχρεούται να αποδώσει την προκαταβολή που έλαβε, αν δε αρνηθεί να πράξει τούτο, τελεί υπεξαίρεση. – Παραπέμπεται για την πράξη της υπεξαίρεσης, με αντικείμενο συνολικής αξίας άνω των 73.000 ευρώ, ο κατηγορούμενος, εργολάβος οικοδομών, ο οποίος, καίτοι είχε συμφωνήσει με τον εγκαλούντα την μεταβίβαση της κυριότητας οριζόντιας ιδιοκτησίας (την ανέγερση της οποίας είχε αναλάβει με το σύστημα της αντιπαροχής), διά της υποδείξεως του εγκαλούντος στους οικοπεδούχους ως αγοραστή, και είχε για τον σκοπό αυτό εισπράξει από αυτόν προκαταβολή ύψους 155.000 ευρώ, εν συνεχεία υπέδειξε ως αγοραστές της εν λόγω ιδιοκτησίας τρίτα πρόσωπα και όχι τον εγκαλούντα, στους οποίους μεταβιβάσθηκε τελικά το ακίνητο, ιδιοποιούμενος κατ’ αυτόν τον τρόπο το ως άνω χρηματικό ποσό, δεδομένου ότι ο όρος “σε περίπτωση ματαίωσης της οριστικής σύμβασης αγοραπωλησίας λόγω υπαιτιότητας του εργολάβου ή του οικοπεδούχου […], ο εργολάβος υποχρεούται να επιστρέψει πάραυτα και χωρίς καμία καθυστέρηση το ανωτέρω ποσό στον αγοραστή”, ο οποίος ετέθη στο ιδιωτικό συμφωνητικό που υπεγράφη μεταξύ των μερών, συνιστά αναβλητική αίρεση, η οποία εν προκειμένω ατόνησε, με αποτέλεσμα την υποχρέωση του κατηγορουμένου να επιστρέψει το ποσό που έλαβε. – Διατηρείται σε ισχύ το εκδοθέν κατά του ανωτέρω κατηγορουμένου ένταλμα συλλήψεως. – Κατά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση, ο περιληφθείς στο ιδιωτικό συμφωνητικό επίμαχος όρος δεν έχει τον χαρακτήρα αναβλητικής αιρέσεως, αλλά αποτελεί συμφωνία ανάληψης από τον κατηγορούμενο της ενοχικής υποχρέωσης επιστροφής του καταβληθέντος ποσού σε περίπτωση ματαίωσης της σύμβασης, και ως εκ τούτου δεν πρέπει να γίνει κατηγορία κατά του κατηγορουμένου για την πράξη της υπεξαίρεσης, καθώς αυτός, ως έχων αποκτήσει την κυριότητα των χρημάτων, βαρύνεται μόνο με την προαναφερθείσα ενοχική υποχρέωση επιστροφής τους, συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει και η απόφαση του πολιτικού δικαστηρίου που επελήφθη της υποθέσεως.

Το ως άνω βούλευμα δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2011, 226, με αντίθετη εισαγγελική πρόταση Ελένης Ράϊου.