Η σκοπούμενη θανατηφόρος σωματική βλάβη συνιστά έγκλημα εκ του αποτελέσματος, για δε την θεμελίωσή του απαιτείται, εκτός των άλλων στοιχείων, αμέλεια ως προς την επέλευση του θανάτου. – Στοιχεία ηθικής αυτουργίας. – Επί ηθικής αυτουργίας σε έγκλημα εκ του αποτελέσματος απαιτείται η ανωτέρω μορφή υπαιτιότητας που απαιτείται και για τον αυτουργό ως προς το βαρύτερο αποτέλεσμα. – Πότε υπάρχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία στο παραπεμπτικό βούλευμα. – Για την πληρότητα της αιτιολογίας αρκεί ο κατ’ είδος προσδιορισμός των αποδεικτικών μέσων, είναι δε παραδεκτή η εξ ολοκλήρου αναφορά του συμβουλίου εφετών στην ενσωματωθείσα στο βούλευμα εισαγγελική πρόταση, εφόσον αυτή είναι αιτιολογημένη. – Αιτιολογημένως παραπέμφθηκε ο αναιρεσείων, κατηγορούμενος για ηθική αυτουργία σε σκοπούμενη θανατηφόρο σωματική βλάβη, ο οποίος, μετά από φραστικό επεισόδιο που είχε με μια παρέα νεαρών αλλοδαπών, έπεισε έναντι χρηματικού ανταλλάγματος άγνωστο δράστη να γρονθοκοπήσει με σφοδρότητα στο κεφάλι έναν εξ αυτών, με αποτέλεσμα τον θάνατό του από βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, διότι ο κατηγορούμενος, ηθικός αυτουργός, επιθυμούσε μεν την βαριά σωματική βλάβη του θύματος και όχι τον θάνατό του, επέδειξε ωστόσο αμέλεια ως προς το βαρύτερο αυτό αποτέλεσμα, αφού όφειλε και μπορούσε να προβλέψει ότι, λόγω της αυξημένης μυϊκής δύναμης του φυσικού αυτουργού (προφανώς “μπράβου”) αλλά και του ευαίσθητου σημείου του σώματος στο οποίο επελέγη να πληγεί το θύμα, θα επερχόταν ο θάνατος του τελευταίου.
Η ως άνω απόφαση δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2010, 373 με παρατηρήσεις Κ. Βαθιώτη.