Αναζήτηση για

Στην ενότητα


Επιλέξτε γράμμα
Αναζήτηση όρου

Έτος    
Άρειος Πάγος 2068/2008 (Ποιν.)

Η απαγόρευση αξιοποίησης της καταθέσεως κατηγορουμένου, η οποία εδόθη κατά την προδικασία και προτού αυτός αποκτήσει την εν λόγω ιδιότητα, αφορά στην άμεση χρησιμοποίηση και δεν καταλαμβάνει το δευτερογενές πόρισμα το οποίο συνετάγη βάσει αυτής. – Η λήψη υπόψιν μη αναγνωσθέντος αποδεικτικού μέσου επάγεται απόλυτη ακυρότητα. – Απορρίπτεται ο περί απολύτου ακυρότητος του άρ. 171 αριθμ. 1 στοιχ. δ΄ λόγος αναιρέσεως, συνιστάμενος στην εις βάρος του πρώτου κατηγορουμένου αξιολόγηση της μη αναγνωσθείσας στο ακροατήριο καταθέσεως που είχε δώσει σε υπαλλήλους του ΣΔΟΕ κατά την διενέργεια διοικητικής εξέτασης, διότι α) εκείνο που ελήφθη υπόψιν δεν ήταν η, μη αναγνωσθείσα πράγματι, κατάθεση καθεαυτήν, αλλά η πορισματική αναφορά των ανωτέρω υπαλλήλων και β) το ως άνω πόρισμα αναγνώσθηκε στο ακροατήριο. – Οι έννοιες της “λαθρεμπορίας” και της “τελωνειακής παράβασης” στην τελωνειακή νομοθεσία$ στην πρώτη εντάσσεται και η μη καταβολή (ή απόπειρα μη καταβολής) του επιβαλλόμενου για ορισμένα προϊόντα (μεταξύ των οποίων και τα βιομηχανοποιημένα καπνά) ειδικού φόρου κατανάλωσης, ενώ στην δεύτερη παραβάσεις σχετικά με την διάθεση των ως άνω προϊόντων. – Απορρίπτονται οι περί παραβιάσεως του δεδικασμένου, απολύτου ακυρότητος και υπερβάσεως εξουσίας λόγοι αναιρέσεως του δεύτερου κατηγορουμένου για λαθρεμπορία τσιγάρων από κοινού με τον πρώτο κατηγορούμενο, διότι α) η προγενέστερη καταδίκη στην αλλοδαπή αφορά έτερη πράξη, β) η εξέταση στο ακροατήριο υπαλλήλων του ΣΔΟΕ οι οποίοι άσκησαν προανακριτικά καθήκοντα στην υπόθεση επιτρέπεται κατά τον Εθνικό Τελωνειακό κώδικα, γ) η ανάγνωση πορισματικής αναφοράς των ανωτέρω υπαλλήλων, καίτοι δεν προβλέπεται στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, δεν συνιστά απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο και δ) η κατά τόπον αναρμοδιότητα του δικαστηρίου προτάθηκε απαραδέκτως για πρώτη φορά στην κατ’ έφεσιν δίκη, αφού η σχετική ένσταση πρέπει να προβάλλεται έως την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας στον πρώτο βαθμό ή με ειδικό λόγο εφέσεως από τον ερήμην καταδικασθέντα.
Η ως άνω απόφαση δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2009, 407.