Ικανοποίηση του παθόντος επί υπεξαιρέσεως περί την υπηρεσία κατ’ άρ. 1-2 του Ν. 4312/2014: Στοιχεία υπεξαίρεσης περί την υπηρεσία (άρ. 258 ΠΚ). – Έννοια “ιδιοποίησης” και “δόλου τέλεσης” του εν λόγω εγκλήματος. – Με την διάταξη του άρ. 1 παρ. 1 του Ν. 1608/1950 δεν τυποποιούνται νέα εγκλήματα, αλλά εισάγονται επιβαρυντικές περιστάσεις και επαυξάνεται το αξιόποινο των αντίστοιχων βασικών εγκλημάτων του ΠΚ. – Αν το έγκλημα της υπεξαιρέσεως περί την υπηρεσία, λόγω του ύψους της αξίας του αντικειμένου του, υπάγεται στην διάταξη του άρ. 1 παρ. 1 του Ν. 1608/1950, είναι χωρίς έννομη σημασία η συνδρομή ή μη των επιβαρυντικών κακουργηματικών περιστάσεων του άρ. 258 στοιχ. γ΄ περ. αα΄ και ββ΄ ΠΚ. – Πώς προσδιορίζεται η αξία του επιδιωκόμενου παρανόμου οφέλους ή της ζημίας επί εγκλήματος κατ’ εξακολούθησιν. – Η αιτιολογία πρέπει να εκτείνεται και στην συνδρομή των επιβαρυντικών περιστάσεων. – Αιτιολογημένως καταδικάσθηκε για υπεξαίρεση περί την υπηρεσία, με την επιβαρυντική περίσταση του άρ. 1 παρ. 1 του Ν. 1608/1950, ο κατηγορούμενος άμισθος υποθηκοφύλακας, ο οποίος δεν απέδωσε στους δικαιούχους, Δημόσιο και ΤΑΧΔΙΚ, εισπραχθέντα ποσά ύψους 790.133,86 και 191.844,90 ευρώ, αντιστοίχως, εν συνεχεία δε τα ιδιοποιήθηκε παρανόμως. – Αναιρείται εν μέρει η προσβαλλόμενη απόφαση λόγω εφαρμογής του επιεικέστερου νόμου, ως προς την επιβληθείσα ποινή, διότι ο κατηγορούμενος ικανοποίησε πλήρως τους ζημιωθέντες πριν απολογηθεί στον ανακριτή, κατ’ εφαρμογήν δε του Ν. 4312/2014, το πλαίσιο της ποινής προσδιορίζεται σε κάθειρξη μέχρι δέκα έτη.