Καθεστώς εκδόσεως μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας. Απόρριψη εφέσεως κατά βουλεύματος περί εκδόσεως: Έννοια και συνέπειες του “μεταβιβαστικού αποτελέσματος της εφέσεως”. – Εφόσον ζητείται η έκδοση αλλοδαπού για έκτιση ποινής που επιβλήθηκε με δικαστική απόφαση του αιτούντος κράτους, διάρκειας τουλάχιστον τεσσάρων μηνών, δεν συγχωρείται το συμβούλιο εφετών να προβεί στην έρευνα περί υπάρξεως ή μη στοιχείων ενοχής του εκζητουμένου ως προς την αποδιδόμενη σε αυτόν κατηγορία. – Ο Έλληνας δικαστής, ως δικαστική αρχή εκτελέσεως ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, αφού ελέγξει αρχικώς την εξωτερική και εσωτερική νομιμότητα του εντάλματος, οφείλει, στην συνέχεια, να ερευνήσει αν συντρέχει κάποιος από τους προβλεπόμενους στο άρ. 11 του Ν. 3251/2004 όρους υποχρεωτικής αρνήσεως εκτελέσεως του εντάλματος και, σε καταφατική περίπτωση, να εκδώσει απορριπτική απόφαση. – Απορρίπτεται ως αβάσιμη η κρινόμενη έφεση κατ’ αποφάσεως του Συμβουλίου Εφετών με την οποία δόθηκε γνωμοδότηση υπέρ της εκδόσεως της εκζητουμένης στην Τουρκία, δυνάμει εντάλματος συλλήψεως τουρκικών δικαστικών αρχών, προκειμένου να εκτιθεί υπόλοιπο ποινής, με βάση καταδικαστική απόφαση για εξαγωγή ναρκωτικών ουσιών στην Γερμανία “κατ’ οργάνωση”, διότι αφενός μεν συντρέχουν οι θετικές προϋποθέσεις εκδόσεως και ελλείπουν οι αρνητικές, αφετέρου δε η τυχόν προηγηθείσα καταδίκη της εκζητουμένης στην Γερμανία για το επίμαχο αδίκημα δεν εμποδίζει την έκδοση, αφού η τελευταία εκτελείται δυνάμει σχετικής συμβάσεως μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.