Ορθώς και αιτιολογημένως καταδικάσθηκε για ψευδή καταμήνυση, ψευδορκία μάρτυρα και συκοφαντική δυσφήμηση ο κατηγορούμενος, ο οποίος, μολονότι ως ουσιαστικός διαχειριστής ΕΠΕ έλαβε δάνειο 6.000.000 δρχ. από την εγκαλούσα, συμφωνώντας να εκδοθούν προς εξασφάλισή της 12 συναλλαγματικές από τον τυπικό διαχειριστή της ΕΠΕ, καταμήνυσε ψευδώς την εγκαλούσα ότι τέλεσε α) απάτη στο δικαστήριο, διότι επεδίωξε, εκδίδοντας διαταγή πληρωμής εις βάρος της ΕΠΕ, να εισπράξει τις 12 συναλλαγματικές και β) άμεση συνέργεια σε απιστία, τελεσθείσα από τον τυπικό διαχειριστή της ΕΠΕ που εξέδωσε τις επίμαχες συναλλαγματικές χωρίς την ύπαρξη αντίστοιχης οφειλής της εταιρείας, εν συνεχεία δε επανέλαβε και ενόρκως τα ανωτέρω ψευδή γεγονότα, με αποτέλεσμα να ασκηθεί μήνυση εις βάρος της εγκαλούσας και να απαλλαγεί αμετακλήτως, αφού από το γεγονός ότι με την επίμαχη αθωωτική απόφαση ο τότε μηνυτής και ήδη κατηγορούμενος απηλλάγη από την πληρωμή των εξόδων και τελών της δίκης δεν γεννάται δεδικασμένο περί ελλείψεως δόλου αυτού. – Απορρίπτεται ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου ότι η εφαρμογή του τεκμηρίου του άρ. 366 παρ. 2 ΠΚ προσκρούει στο άρ. 6 της ΕΣΔΑ.
Η ως άνω απόφαση δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2008, 697.