Ποιος δύναται να είναι υπαίτιος των πράξεων της ψευδούς καταμήνυσης και της ψευδορκίας μάρτυρα. – Στοιχεία ψευδούς καταμήνυσης και ψευδορκίας μάρτυρα. – Για την πληρότητα της αιτιολογίας της καταδικαστικής απόφασης για ψευδή καταμήνυση και ψευδορκία μάρτυρα απαιτείται να αιτιολογείται ειδικώς η ύπαρξη άμεσου δόλου. – Στοιχεία συκοφαντικής δυσφήμησης. – Για την πληρότητα της αιτιολογίας της καταδικαστικής απόφασης για συκοφαντική δυσφήμηση απαιτείται να αιτιολογείται ειδικώς η ύπαρξη άμεσου δόλου τέλεσης της πράξης. – Αιτιολογημένως καταδικάσθηκε για ψευδή καταμήνυση, ψευδορκία μάρτυρα και συκοφαντική δυσφήμηση ο κατηγορούμενος, ο οποίος, μολονότι παρέλαβε ο ίδιος από τον εγκαλούντα (δικαστικό επιμελητή) πολιτική απόφαση, υπογράφοντας την σχετική έκθεση επιδόσεως, υπέβαλε έγκληση κατά του επιμελητή, καταγγέλλοντας ότι ο τελευταίος βεβαίωσε ψευδώς ότι πραγματοποίησε την επίμαχη επίδοση θέτοντας κατ’ απομίμησην την υπογραφή του κατηγορουμένου, το δε περιεχόμενο της έγκλησής του ο κατηγορούμενος το βεβαίωσε και ενόρκως αυθημερόν, με αποτέλεσμα την άσκηση ποινικής δίωξης κατά του δικαστικού επιμελητή για ψευδή βεβαίωση και πλαστογραφία, και την εν συνεχεία αμετάκλητη απαλλαγή του. – Αν το δυσφημιστικό γεγονός συνιστά αξιόποινη πράξη και ασκήθηκε γι’ αυτήν ποινική δίωξη, είναι υποχρεωτική η αναστολή της δίκης για την δυσφήμηση μέχρι να περατωθεί η ασκηθείσα ποινική δίωξη κατά εκείνου που δυσφημίσθηκε. – Η αμετάκλητη κρίση δεσμεύει το δικαστήριο που δικάζει την δυσφήμηση όχι υπό την έννοια του δεδικασμένου, αλλά υπό την έννοια ότι από την αμετάκλητη απαλλακτική κρίση παράγεται νόμιμο αμάχητο τεκμήριο περί της αναληθείας των γεγονότων τα οποία συνιστούν περιεχόμενο της πράξεως της συκοφαντικής δυσφήμησης. – Απορρίπτεται ο περί απολύτου ακυρότητος, λόγω εφαρμογής του τεκμηρίου του άρ. 366 παρ. 2 ΠΚ, λόγος αναιρέσεως του κατηγορουμένου, αφού αιτιολογημένως απορρίφθηκαν τα αιτήματά του α) για αναβολή της δίκης προκειμένου να κλητευθούν και να εξετασθούν οι γραφολόγοι και β) για διενέργεια νέας γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης για το ζήτημα της πλαστογραφίας.
Η ως άνω απόφαση έχει δημοσιευθεί σε ΠοινΧρ 2008, 695.