Κήρυξη της ποινικής δίωξης απαράδεκτης λόγω δεδικασμένου (αρχή “ne bis in idem”): Η αρχή “ne bis in idem”, σύμφωνα με την οποία κανένας δεν μπορεί να διωχθεί ή να καταδικασθεί ποινικά από τα δικαστήρια του ίδιου κράτους για παράβαση για την οποία ήδη αθωώθηκε ή καταδικάσθηκε με αμετάκλητη απόφαση, κατά τον νόμο και την ποινική δικονομία του κράτους αυτού, συνιστά θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα στην ευρωπαϊκή έννομη τάξη, ύστερα από την διακήρυξη του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως νομοθετικού κειμένου ισόκυρου με τις Συνθήκες. – Τυχόν περιορισμοί του επίμαχου δικαιώματος πρέπει να προβλέπονται από τον νόμο και να επιβάλλονται, τηρουμένης της αρχής της αναλογικότητας, μόνο εφόσον είναι αναγκαίοι, ανταποκρίνονται πραγματικά σε στόχους γενικού ενδιαφέροντος που αναγνωρίζει η Ένωση και δεν αναιρούν το βασικό περιεχόμενο του δικαιώματος (άρ. 52 ΧΘΔ). – Η απόκλιση από την αρχή “ne bis in idem”, η οποία εισάγεται με το άρ. 8 περ. θ΄ ΠΚ για τις περιπτώσεις εμπορίας ναρκωτικών φαρμάκων, δεν δικαιολογεί την εφαρμογή του άρ. 52 του ΧΘΔ, καθόσον ο ποινικός κολασμός της εν λόγω πράξεως δεν μπορεί να αναχθεί σε αναγκαίο και γενικού ενδιαφέροντος στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. – Κηρύσσεται απαράδεκτη, κατ’ εφαρμογή του άρ. 57 ΚΠΔ, λόγω δεδικασμένου η ασκηθείσα ποινική δίωξη κατά του κατηγορουμένου για διαμετακόμιση και κατοχή ναρκωτικής ουσίας, εφόσον αυτός καταδικάστηκε για την ίδια πράξη, έστω και υπό διάφορο νομικό χαρακτηρισμό, από δικαστήριο άλλου κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.