Ηθική αυτουργία στην έκδοση δικαστικής απόφασης από πρωτοδίκη, κατά παραμόρφωση του αποδεικτικού υλικού: Προστατευόμενο έννομο αγαθό επί παραβάσεως καθήκοντος (άρ. 259 ΠΚ). – Στοιχεία του ως άνω εγκλήματος. – Έννοια σκοπού του δράστη και αιτιώδους σχέσης μεταξύ της πράξεως και του σκοπού οφέλους ή βλάβης. – Υπάλληλοι θεωρούνται και οι κρατικοί λειτουργοί, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι δικαστικοί λειτουργοί. – Πότε συνιστά παράβαση καθήκοντος η εσφαλμένη δικαιοδοτική επί της ουσίας κρίση των δικαστικών λειτουργών. – Στοιχεία ηθικής αυτουργίας (άρ. 46 παρ. 1 εδ. α΄ ΠΚ). – Πότε υπάρχει αιτιολογία στην καταδικαστική απόφαση για ηθική αυτουργία. – Ορθώς, αιτιολογημένως και άνευ απολύτου ακυρότητος και υπερβάσεως εξουσίας καταδικάσθηκε για ηθική αυτουργία σε παράβαση καθήκοντος ο κατηγορούμενος, ο οποίος, με συνεχείς προτροπές, έπεισε πρωτοδίκη, εκμεταλλευόμενος την φιλία τους και το γεγονός ότι συχνά της δάνειζε χρήματα, α) να επιδιώξει να αναλάβει ως δικαστής την εκδίκαση συγκεκριμένης διαφοράς για ζημιές από αυτοκίνητα και β) να μεροληπτήσει υπέρ του ενάγοντος, ιεροδιακόνου, εκδίδοντας σχετική απόφαση που κηρύχθηκε προσωρινώς εκτελεστή, αφού με την τελευταία έγιναν δεκτοί, κατά παραμόρφωση του αποδεικτικού υλικού, όλοι οι ισχυρισμοί του ιεροδιακόνου και του επιδικάσθηκε το υπερβολικό ποσό των 480.000 ευρώ, με σκοπό να ωφεληθεί παρανόμως ο ενάγων και να υποστούν αντίστοιχη βλάβη οι αντίδικοί του.