Με την συνταγματική αρχή του απορρήτου της επικοινωνίας προστατεύεται το περιεχόμενο κάθε μορφής επικοινωνίας, ήτοι και εκείνης που γίνεται μέσω τηλεφωνικής συνδέσεως με σύνδεση στο διαδίκτυο και αφορά την προσωπική και ιδιωτική ζωή, η οποία ως απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο δεν λαμβάνεται υπόψιν για την κήρυξη της ενοχής ή την επιβολή ποινής ή την λήψη μέτρων καταναγκασμού. – Δεν αποτελεί απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο η αποκάλυψη των εξωτερικών στοιχείων της επικοινωνίας. – Οι διατάξεις του π.δ. 47/2005, με τις οποίες επεκτείνεται το απόρρητο των επικοινωνιών στις επικοινωνίες μέσω διαδικτύου και στα εξωτερικά στοιχεία της επικοινωνίας, είναι ανίσχυρες. – Η ψήφιση του Ν. 3471/2006 δεν επηρεάζει τα ως άνω εκτεθέντα. – Θέμα άρσεως του απορρήτου μιας επικοινωνίας ως προς τα εξωτερικά της στοιχεία με την υπό του Ν. 2225/1994 προβλεπόμενη διαδικασία δεν δύναται να τεθεί, αφού αυτά δεν καλύπτονται από την διάταξη του άρ. 19 Συντ. – Άνευ απολύτου ακυρότητος αναγνώσθηκαν και ελήφθησαν υπόψιν ως αποδεικτικά μέσα για την κρίση περί της ενοχής του κατηγορουμένου οι αναλυτικές καταστάσεις τηλεφώνων εταιρείας κινητής τηλεφωνίας που αφορούσαν εξωτερικά στοιχεία της επικοινωνίας (αριθμοί τηλεφώνων εξερχόμενων κλήσεων, τόπος και χρόνος κλήσεως και διάρκεια αυτής), παρά την εναντίωση του κατηγορουμένου-αναιρεσείοντος.