Διάρκεια της προσωρινής κράτησης (άρ. 287 ΚΠΔ). Μη εξακολούθηση της προσωρινής κράτησης και αντικατάστασή της με περιοριστικούς όρους για την κατηγορία της παραχάραξης από κοινού: Υφίστανται δύο μορφές ελέγχου της διάρκειας της προσωρινής κράτησης: Η πρώτη αφορά στον έλεγχο της εξακολούθησης ή μη αυτής με την συμπλήρωση έξι μηνών (εφόσον πρόκειται για πράξη κακουργηματικού χαρακτήρα) και η δεύτερη αναφέρεται στην δυνατότητα παράτασής της, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ενόψει της συμπλήρωσης του ανώτατου επιτρεπόμενου ορίου του ενός έτους. – H προσωρινή κράτηση ως επαχθές μέτρο δικονομικού καταναγκασμού είναι δικαιοκρατικά ανεκτή στο μέτρο κατά το οποίο κρίνεται απολύτως αναγκαία και ευθυγραμμίζεται προς τις γενικότερες αρχές της αναγκαιότητας, της απαγόρευσης του υπερμέτρου, της αναγκαίας αναλογίας και της μη εξυπηρέτησης, διά την επιβολής της, λόγων ανταπόδοσης ή αμιγούς γενικής πρόληψης. – Για την επιβολή προσωρινής κράτησης απαιτείται η διάγνωση της συνδρομής σοβαρών ενδείξεων ενοχής του κατηγορουμένου. – Διατάσσεται η μη εξακολούθηση της προσωρινής κράτησης του κατηγορουμένου εναντίον του οποίου εκκρεμεί ανάκριση για τα αδικήματα της παραχάραξης από κοινού, της παράβασης του άρ. 230 ΠΚ και της ψευδορκίας μάρτυρα, διότι από την βαρύτητα της κακουργηματικού χαρακτήρα πράξης που του αποδίδεται (από κοινού κατοχή 19 παραποιημένων χαρτονομισμάτων των 50 ευρώ έκαστο) δεν δικαιολογείται η εξακολούθηση της προσωρινής κράτησής του για χρονικό διάστημα πέραν του εξαμήνου και μέχρι την συμπλήρωση ενός έτους από την επιβολή της, παρά το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος έχει προσημανθεί για παρεμφερείς πράξεις στο παρελθόν. – Επιβάλλονται στον κατηγορούμενο οι περιοριστικοί όροι της καταβολής εγγυοδοσίας ποσού 2.000 ευρώ, της εμφάνισής του άπαξ εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός στο A.T. του τόπου της κατοικίας του και της απαγόρευσης εξόδου του από την Χώρα