Από τις προϋποθέσεις του πραγματικού των διατάξεων του N. 2251/94 περί αθέμιτων εμπορικών πρακτικών, εκείνη της «στρέβλωσης της οικονομικής συμπεριφοράς» των καταναλωτών έχει ελάχιστα διερευνηθεί. Από τη μια πλευρά, το δικαιοπολιτικό υπόβαθρο των διατάξεων αυτών συνηγορεί υπέρ μιας σχετικοποίησης της εν λόγω προϋπόθεσης· από την άλλη, η κατάφασή της μπορεί να αποβεί στην πράξη δυσχερής, καθώς αναγκαίως συναρτάται προς το κρατούν πρότυπο του «μέσου καταναλωτή», αλλά και με σειρά περιοριστικών παραμέτρων που προβλέπονται στις ίδιες τις διατάξεις. Η συζητούμενη προϋπόθεση προσδιορίζει τον παράνομο χαρακτήρα μιας εμπορικής πρακτικής, χωρίς να υποκρύπτει όρο αιτιώδους συνάφειας, αν και είναι θεμιτό να γίνουν και εδώ σκέψεις περί «προσφορότητας» της πρακτικής να οδηγήσει σε στρέβλωση της καταναλωτικής συμπεριφοράς.