Προϋποθέσεις για την ύπαρξη δεδικασμένου. – Έννοια “πράξεως” κατ’ άρ. 57 ΚΠΔ. – Έννοια “ταυτότητας της πράξεως” και επί εγκλήματος κατ’ εξακολούθησιν. – Η αιτιολογία πρέπει να εκτείνεται και στους αυτοτελείς ισχυρισμούς. – Έννοια “αυτοτελών ισχυρισμών”. – Πότε υποχρεούται να απαντήσει το δικαστήριο στους αυτοτελείς ισχυρισμούς. – Με ποιον τρόπο ταυτίζονται και με ποιον τρόπο διαφέρουν οι πράξεις της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο και της φοροδιαφυγής για μη απόδοση ή ανακριβή απόδοση ΦΠΑ. – Στην έννοια της “φοροδιαφυγής” που θεσπίζεται με το άρ. 25 παρ. 1 του Ν. 1882/1990 περιλαμβάνεται και η μη απόδοση του αναλογούντος ΦΠΑ, ως ειδικότερη μορφή φοροδιαφυγής. – Αναιρείται λόγω παραβίασης του δεδικασμένου η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο, κατ’ εξακολούθησιν, διότι απερρίφθη η σχετική ένσταση του κατηγορουμένου, καίτοι για την ίδια πράξη (μη απόδοση ΦΠΑ) είχε ήδη καταδικασθεί αμετακλήτως σε προγενέστερο χρόνο. – Κηρύσσεται απαράδεκτη η ποινική δίωξη για την εν λόγω πράξη.