Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση Μ. του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης η μελέτη πραγματεύεται το ζήτημα αν oι εκδιδόμενες σε ένα Κράτος Μέλος της ΕΕ ποινικές αποφάσεις που αναστέλλουν προσωρινά την ποινική διαδικασία λόγω ανεπάρκειας των ενδείξεων ενοχής εξοπλίζονται με ευρωπαϊκό δεδικασμένο. Στο ερώτημα αυτό δίδεται καταφατική απάντηση με το σκεπτικό ότι τέτοιες αποφάσεις, αν και σε εθνικό επίπεδο διαθέτουν προσωρινό μόνο δεδικασμένο, εκφέρουν μια οριστική αξιολόγηση των υφισταμένων αποδείξεων, από την οποία δεν μπορούν να αποκλίνουν τα υπόλοιπα Κράτη Μέλη της ΕΕ. Επιπλέον, στη μελέτη υποστηρίζεται ότι το Κράτος στο οποίο ανεστάλη προσωρινά η διαδικασία καθίσταται αποκλειστικά αρμόδιο για αξιολόγηση και των νέων αποδεικτικών στοιχείων, που τυχόν θα ανακύψουν σε άλλα fora.