Δεν επιτρέπεται αναίρεση κατ’ αποφάσεως υποκειμένης σε έφεση. – Ο καταδικασθείς δικαιούται σε άσκηση εφέσεως κατ’ αποφάσεως του μονομελούς πλημμελειοδικείου, εκτός άλλων, εάν με αυτήν καταδικάσθηκε σε φυλάκιση που υπερβαίνει τις 60 ημέρες. – Αν κάποιος καταδικάσθηκε σε ποινή φυλακίσεως ενός μηνός και η εκτέλεση αυτής άρχισε την 1η Φεβρουαρίου, αυτός θα εκτίσει ποινή φυλακίσεως 28 ημερών (ή 29, εάν το έτος είναι δίσεκτο), αν δε η εκτέλεση της ανωτέρω ποινής έγινε την 1η Μαρτίου, αυτός θα εκτίσει ποινή φυλακίσεως 31 ημερών. – Πώς υπολογίζεται η ποινή φυλακίσεως δύο μηνών. – Απόφαση μονομελούς πλημμελειοδικείου με την οποία επιβάλλεται ποινή φυλακίσεως δύο μηνών, υπολογιζόμενη σε λιγότερες από 60 ημέρες, επειδή ένας εκ των δύο μηνών είναι ο Φεβρουάριος, υπόκειται σε έφεση κατ’ εφαρμογή της αρχής in dubio pro mitiore. – Απορρίπτεται ως απαράδεκτη η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως κατά αποφάσεως του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου, με την οποία ο αναιρεσείων καταδικάσθηκε για παράβαση του άρ. 42 παρ. 1, 7 περ. γ΄ και 10 του Ν. 2696/1999 σε φυλάκιση δύο μηνών, αφού η προσβαλλόμενη υπόκειται σε έφεση. – Σύμφωνη εισαγγελική αγόρευση.
