Υφ’ όρον απόλυση καταδικασθέντων για παραβάσεις του “Νόμου περί Εξαρτησιογόνων Ουσιών” (άρ. 97 παρ. 4 Ν. 4139/2013· άρ. 106 ΠΚ): Απορρίπτεται η αίτηση του κρατουμένου, μεταξύ άλλων, για τα κακουργήματα της αγοράς και κατοχής ναρκωτικών, με την οποία ζητείται η ακύρωση και εξαφάνιση της διάταξης του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Λάρισας περί απορρίψεως της αιτήσεώς του για χορήγηση υφ’ όρον απόλυσης, και ακολούθως η παραδοχή αυτής τούτης της αιτήσεως, αφού ορθώς ερμηνεύθηκε εκ της ως άνω εισαγγελικής διατάξεως το άρ. 97 παρ. 4 του Ν. 4139/2013, συγκεκριμένα δε κρίθηκε ότι για την χορήγηση της υφ’ όρον απόλυσης κρατουμένου για παραβάσεις σχετικά με τα ναρκωτικά πρέπει να συντρέχουν όχι μόνο οι εκ του προαναφερθέντος άρθρου τυπικές προϋποθέσεις, αλλά και οι οριζόμενες στα άρ. 106 επ. ΠΚ ουσιαστικές, εν προκειμένω δε, καίτοι ο αιτών έχει συμπληρώσει το 1/3 πραγματικής έκτισης της ποινής πρόσκαιρης κάθειρξης, ήτοι τις οριζόμενες εκ του άρ. 97 παρ. 4 του Ν. 4139/2013 τυπικές προϋποθέσεις, δεν δύναται να απολυθεί κατ’ άρ. 106 ΠΚ, δεδομένου ότι, λόγω της υπ’ αυτού προηγούμενης παραβίασης των όρων χορήγησης τακτικής αδείας και μη επιστροφής του στην φυλακή για χρονικό διάστημα άνω των 6 ετών, η διαγωγή του κρίνεται ως κακή, και θεωρείται απολύτως αναγκαία η συνέχιση της κράτησής του, για να αποτραπεί η τυχόν τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων (E. Μπότσογλου)