Πυρήνα και της δεύτερης έκδοσης του “Δόλου” αποτελούν οι αναπτύξεις για την διάκριση του ενδεχόμενου δόλου από την ενσυνείδητη (αλλά και την μη συνειδητή) αμέλεια, ένα πεδίο στο οποίο η ελληνική νομολογία σημείωσε μεγάλη πρόοδο σε σχέση με ό,τι συνέβαινε μέχρι το 2003, έτος κυκλοφορίας της πρώτης έκδοσης· παρά την σημαντική αυτή βελτίωση, ιδίως ως προς την αιτιολόγηση του βουλητικού στοιχείου του ενδεχόμενου δόλου, στην παρούσα έκδοση επισημαίνονται κάποιες “δογματικές ατασθαλίες” της τελευταίας δεκαετίας τόσο σε υποθέσεις που απασχόλησαν έντονα την κοινή γνώμη όσο και σε υποθέσεις που δεν συγκέντρωσαν στον ίδιο βαθμό τους προβολείς της δημοσιότητας. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου για την πραγματική πλάνη, ο συγγραφέας επιχειρεί την διεξοδικότερη παρουσίαση της θεματικής, αναλύοντας ζητήματα που έχρηζαν συστηματικότερης επεξεργασίας, ιδίως εκείνα που εντάσσονται στο πεδίο της απόκλισης της αιτιώδους διαδρομής.

Στην έκδοση αυτή έχουν ληφθεί υπ’ όψιν όχι μόνο οι νέες αποφάσεις που εξεδόθησαν την τελευταία δεκαετία από τον Άρειο Πάγο ή τα δικαστήρια της ουσίας (κάποιες από αυτές ακόμη αδημοσίευτες στον νομικό τύπο), αλλά και πλήθος μελετών ή μονογραφιών που δημοσιεύθηκαν στην ποινική επιστήμη, είτε στην ημεδαπή είτε στην αλλοδαπή, ειδικότερατου γερμανόφωνου και του αγγλοσαξονικού χώρου.

Παρά την αξιοποίηση του νέου –σε ορισμένες περιπτώσεις αχανούς– βιβλιογραφικού και νομολογιακού υλικού, την επανεπεξεργασία κειμένων ή αποφάσεων επί των οποίων είχε στηριχθεί η προηγούμενη έκδοση, καθώς και την προσθήκη καινούργιων επιχειρημάτων ή παραδειγμάτων, ο συγγραφέας διατήρησε τον βασικό κορμό της πρώτης έκδοσης. Ωστόσο, οι ανάγκες της συνολικά αναθεωρημένης δεύτερης έκδοσης υπαγόρευσαν την αφαίρεση μικρότερων ή μεγαλύτερων τμημάτων που υπήρχαν στην πρώτη και, ταυτοχρόνως, την μετατόπιση κάποιων υποενοτήτων σε καταλληλότερο σημείο.