Αναστολή ποινικής δίωξης για εγκλήματα σχετικά με την μη απόδοση
ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο (άρ. 19α παρ. 2 του Ν. 4015/2011): Στο
πεδίο εφαρμογής της διάταξης του άρ. 19α παρ. 2 του Ν. 4015/2011 υπάγεται και το
έγκλημα του άρ. 18 του Ν. 2523/1997, αφού: α) αφορά σε ληξιπρόθεσμη οφειλή προς
το Δημόσιο και β) στην αιτιολογική έκθεση της ως άνω διάταξης αναφέρονται ρητώς
τα εγκλήματα φοροδιαφυγής. – Γίνεται δεκτή η έφεση του Εισαγγελέως Εφετών κατά
βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, με το οποίο επιλύθηκε διαφωνία
μεταξύ του Ανακριτή και του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών υπέρ του τελευταίου και
υπέρ της εξακολουθήσεως της κυρίας ανακρίσεως για το έγκλημα της φοροδιαφυγής
(μη απόδοση Φ.Π.Α.) κατ’ εξακολούθησιν σε βαθμό κακουργήματος, επειδή κατ’
ορθότερη κρίση έπρεπε η ως άνω διαφωνία να επιλυθεί υπέρ του Ανακριτή. –
Διατάσσεται η μη εξακολούθηση της κύριας ανάκρισης, λόγω της αναστολής της
ποινικής διώξεως για το ανωτέρω έγκλημα, κατ’ αρχήν έως και την 31.12.2013,
σύμφωνα με το άρ. 19α παρ. 2 Ν. 4015/2011, ως ισχύει μετά τον Ν. 4138/2013.
Το ως άνω βούλευμα δημοσιεύθηκε σε
ΠοινΧρ 2013, 618, με εισαγγελική πρόταση Σ. Δασκαλόπουλου.