Δήμευση επί παραχαράξεως νομίσματος (άρ. 76, 207, 213 ΠΚ): Από την κατοχή παραχαραγμένων ή κίβδηλων νομισμάτων δημιουργείται κίνδυνος για την δημόσια τάξη, επιβάλλεται δε υποχρεωτικώς η δήμευσή τους ως μέτρο ασφαλείας για την προστασία του εθνικού νομίσματος. – Στην περίπτωση κατά την οποία διενεργήθηκε αυτεπάγγελτη προανάκριση ή προκαταρκτική εξέταση για την πράξη της κυκλοφορίας παραχαραγμένου νομίσματος εκ προθέσεως και στην συνέχεια με διάταξη του Εισαγγελέως, που επέχει θέση άσκησης ποινικής δίωξης (άρ. 245 παρ. 3 ΚΠΔ), η δικογραφία τέθηκε στο αρχείο αγνώστων δραστών, αρμόδιο για την δήμευση και την καταστροφή των κατασχεθέντων παραχαραγμένων νομισμάτων είναι το δικαστικό συμβούλιο, κατ’ ανάλογη εφαρμογή των άρ. 307 στοιχ. β΄ και 310 παρ. 2 ΚΠΔ. – Αναιρείται υπέρ του νόμου, λόγω αρνητικής υπερβάσεως εξουσίας, γενομένης δεκτής της αιτήσεως αναιρέσεως του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, το προσβαλλόμενο βούλευμα, με το οποίο το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών κηρύχθηκε αναρμόδιο να αποφανθεί για την δήμευση και την καταστροφή ενός πλαστού χαρτονομίσματος.

Το ως άνω βούλευμα δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2013, 277.