Αναζήτηση για

Στην ενότητα


Επιλέξτε γράμμα
Αναζήτηση όρου

Έτος    
Άρειος Πάγος 272/2012 (Ποιν.)

Σε τι αποσκοπούν οι διατάξεις για την παράβαση του νόμου περί τυχηρών παιγνίων. – Πότε επιτρέπεται και πότε απαγορεύεται η διενέργεια ψυχαγωγικών παιγνίων. – Για ποιον λόγο οι διατάξεις των άρ. 1 παρ. 1 εδ. δ΄, 2 και 4 του Ν. 3037/2002, κατά το σκέλος που προβλέπουν και τιμωρούν την εγκατάσταση και διεξαγωγή ηλεκτρονικά διεξαγομένων τυχηρών παιγνίων με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, δεν αντίκεινται στο Σύνταγμα και δεν εμπίπτουν στην απαγόρευση περί της οποίας έκρινε το ΔΕΚ με την απόφασή του C-65/2005 εις βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. – Η κατάργηση των διατάξεων των άρ. 1 περ. δ΄, 2 παρ. 1 και 4 παρ. 1 του Ν. 3037/2002 από τον Ν. 4002/2011 δεν σημαίνει ότι η διενέργεια τυχηρών παιγνίων μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών έπαυσε να είναι αξιόποινη, αφού η ίδια συμπεριφορά προβλέπεται και τιμωρείται από τα άρ. 4 και 7 παρ. 1 εδ. α΄ του β.δ. 29/1971. – Έννοια “ευμενέστερου νόμου” για τον κατηγορούμενο. – Στην περίπτωση κατά την οποία μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη καταργηθεί ο νόμος που ήδη εφαρμόσθηκε, εφόσον η πράξη επικαλύπτεται από άλλες διατάξεις εν ισχύ που συνέρρεαν και δεν εφαρμόσθηκαν λόγω απορροφήσεως, επέρχεται αναβίωσή τους. – Έννοια “απλής συνέργειας”. – Ορθώς και αιτιολογημένως καταδικάσθηκε για απλή συνέργεια σε παράβαση των άρ. 1 περ. δ΄, 2 παρ. 1 και 4 παρ. 1 του Ν. 3037/2002 και του άρ. 86 παρ. 6 του Ν. 3386/2005 η κατηγορουμένη, αφού, ως εργαζόμενη και προσωρινά υπεύθυνη καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος, παρείχε απλή συνδρομή στον νόμιμο εκπρόσωπο της ιδιοκτήτριας του καταστήματος επιχείρησης, εντός του οποίου ο τελευταίος εγκατέστησε παιγνιομηχανές με ειδικό πρόγραμμα ηλεκτρονικών παιγνίων και διεξήγε τυχηρά παίγνια διά του προγράμματος αυτού, διότι στην απόφαση διαλαμβάνεται ότι η ίδια παρείχε συνδρομή καθόσον α) επέτρεπε στους πελάτες την διεξαγωγή των παιγνίων, β) τους κατατόπιζε ως προς την χρήση του μηχανήματος, γ) εισέπραττε το χρηματικό αντάλλαγμα για την διεξαγωγή ή, εφόσον κέρδιζαν, τους εξαργύρωνε τις μονάδες πονταρίσματος, δ) το ποσό που εισέπραττε, όταν αυτοί έχαναν, το παρέδιδε στον αυτουργό της πράξεως και ε) επόπτευε τον χώρο του καταστήματος και την λειτουργία των καταστημάτων, χειριζόμενη τα τηλεχειριστήρια.

Η ως άνω απόφαση δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2012, 520.