Το φαινόμενο της φοροδιαφυγής αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες της σημερινής δυσχερούς οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας και ανακύπτει ανάγκη εντατικοποίησης της προσπάθειας για την καταστολή του. – Οδηγίες προς τις Εισαγγελίες Εφετών και Πρωτοδικών της Χώρας σχετικά με τον ορισμό ειδικών δικασίμων με σκοπό την κατά προτεραιότητα εκδίκαση των φορολογικών κακουργημάτων και πλημμελημάτων, αντιστοίχως, αλλά και των εφέσεων κατά των καταδικαστικών για πλημμεληματική φοροδιαφυγή αποφάσεων. – Η παραγραφή των αδικημάτων φοροδιαφυγής του Ν. 2523/1997 αρχίζει, σύμφωνα με την διάταξη του άρ. 21 παρ. 10 εδ. β΄ αυτού, από την τελεσιδικία της απόφασης επί της προσφυγής που ασκήθηκε σχετικά ή, σε περίπτωση μη ασκήσεως προσφυγής, από την οριστικοποίηση της φορολογικής εγγραφής. – Μετά τον Ν. 2954/2001, με τον οποίο προστέθηκε εδάφιο β΄ (ήδη γ΄, μετά την προσθήκη πρώτου εδαφίου με τον Ν. 3943/2011) στην ως άνω διάταξη, η παραγραφή του κατ’ άρ. 19 του Ν. 2523/1997 αδικήματος εκκινεί από διαφορετικό χρόνο, ήτοι από την ημερομηνία θεώρησης του οικείου πορίσματος φορολογικού ελέγχου από τον διενεργήσαντα αυτόν προϊστάμενο της αρχής, ρύθμιση η οποία θεωρείται, από μερίδα της νομολογίας, ευμενέστερη έναντι της προηγουμένης. – Η ποινική δίωξη για τα εγκλήματα φοροδιαφυγής ασκείται αυτεπαγγέλτως, προβλέπεται όμως αποκλειστικός τρόπος ενημέρωσης του εισαγγελέα, διά της υποβολής σε αυτόν μηνυτήριας αναφοράς από τον προϊστάμενο της κατά περίπτωσιν αρμόδιας υπηρεσίας, αντίστοιχη δε ρύθμιση υπάρχει και επί χρεών προς το Δημόσιο· ένεκα της διχογνωμίας που έχει ανακύψει στην νομολογία ως προς την φύση ή μη της εν λόγω αναφοράς ως αιτήσεως του άρ. 41 ΚΠΔ, συνακόλουθα δε ως προς το αν απαιτείται ή όχι για το νομότυπον της υποβολής της η σύνταξη εκθέσεως, και προς αποτροπήν ανεπιθύμητων καταστάσεων, δέον να αποφεύγεται η ταχυδρομική αποστολή των σχετικών αναφορών και να τηρείται σε κάθε περίπτωση η διαδικασία των άρ. 41 και 148 επ. ΚΠΔ. – Οι αλλεπάλληλες μεταβολές στην φορολογική νομοθεσία και οι σοβαρές ερμηνευτικές δυσκολίες που έχουν δημιουργηθεί εξ αυτών επιτάσσουν τα ανακύπτοντα ζητήματα, ιδίως διαχρονικού δικαίου, να επιλύονται ήδη κατά το στάδιο της προδικασίας, με την διενέργεια των αναγκαίων ανακριτικών πράξεων, και, σε περίπτωση παραπεμπτικής κρίσεως, με τον προσδιορισμό όλων των αναγκαίων στοιχείων στο σχέδιο του κατηγορητηρίου καθώς και των εφαρμοστέων διατάξεων. – Ποια στοιχεία πρέπει να περιλαμβάνονται στο κλητήριο θέσπισμα επί εκδόσεως ή αποδοχής πλαστών ή εικονικών φορολογικών στοιχείων ώστε αυτό να θεωρείται ορισμένο. – Χρόνος τελέσεως των αδικημάτων της φοροδιαφυγής και της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο μετά τον Ν. 3943/2011· η φοροδιαφυγή ως έγκλημα διαρκές και αυτόφωρο και οι θεωρητικές ενστάσεις περί αντισυνταγματικότητος που προκύπτουν από μια τέτοια θεώρηση. – Είναι νόμιμο και επιβεβλημένο να ακολουθείται η αυτόφωρη διαδικασία σε ιδιαίτερα προκλητικές περιπτώσεις διακράτησης του ΦΠΑ, του ΦΚΕ και των παρακρατούμενων ή επιρριπτόμενων φόρων, τελών ή εισφορών, ή όταν πρόκειται για το έγκλημα της μη καταβολής των βεβαιωμένων στο Δημόσιο χρεών, πρέπει δε να αιτιολογείται η τυχόν αρνητική κρίση του αρμόδιου Εισαγγελέως περί της αναγκαιότητος εφαρμογής της. – Για χρέη ποίου ύψους δεν ενδείκνυται η εφαρμογή της αυτόφωρης διαδικασίας και για ποια άλλα καθίσταται απολύτως αναγκαία. – Παραγγέλλεται στις Εισαγγελίες Εφετών και Πρωτοδικών της Χώρας η υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, το τρίτο δεκαήμερο των μηνών Σεπτεμβρίου, Δεκεμβρίου, Μαρτίου και Ιουνίου κάθε έτους, πινάκων, στους οποίους θα περιλαμβάνονται συγκεκριμένα στοιχεία αναφορικά με τις υποθέσεις φοροδιαφυγής των οποίων επελήφθησαν.

Η ως άνω εγκύκλιος δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2011, 634.