Οι κυρώσεις του Ν. 2472/1997 προβλέπονται όχι γενικώς και αορίστως για κάθε παράβαση των διατάξεών του, αλλά μόνο για συγκεκριμένες, ειδικά περιγραφόμενες σοβαρές παραβάσεις. – Κοινό συνδετικό γνώρισμα των ειδικών ποινικών προβλέψεων του άρ. 22 του Ν. 2472/1997 είναι η αναφορά τους στην τήρηση αρχείων προσωπικών δεδομένων. – Στοιχεία παράβασης του άρ. 22 παρ. 4 του Ν. 2472/1997. – Δεν θεωρούνται δεδομένα οι πληροφορίες τις οποίες χρησιμοποιεί κάποιος, εφόσον περιήλθαν εις γνώσιν του χωρίς να έχει επέμβει σε κάποιο αρχείο ή χωρίς να του τις έχει μεταδώσει τρίτος που επενέβη σε αρχείο. – Οι επίμαχες ποινικές κυρώσεις επιβάλλονται σε περίπτωση παράνομης επέμβασης σε αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ή αυθαίρετης χρησιμοποίησης του προϊόντος τέτοιας επέμβασης, όχι όμως αν ο φερόμενος ως δράστης γνωρίζει τα δεδομένα από μόνος του. – Αιτιολογημένως καταδικάσθηκε για παράβαση του άρ. 22 παρ. 4 του Ν. 2472/1997 ο κατηγορούμενος, ιδιοκτήτης ατομικής επιχείρησης έκδοσης και εμπορίας βιβλίων, ο οποίος επενέβη με άγνωστο τρόπο και χωρίς δικαίωμα στο αρχείο προσωπικών δεδομένων της μηνύτριας ανώνυμης εταιρείας, με αντικείμενο την εκμετάλλευση μαιευτηρίου, πληροφορήθηκε τα ονοματεπώνυμα, τις διευθύνσεις κατοικίας, τα τηλέφωνα και το ιατρικό ιστορικό λεχωίδων, βάσει δε αυτών των στοιχείων απέστειλε υπαλλήλους του στις οικίες των λεχωίδων για να επιτύχουν πωλήσεις βιβλίων σχετικών με την φροντίδα και την υγεία των νεογνών, αφού α) οι γυναίκες οχλήθηκαν στο αμέσως μεταγενέστερο της εξόδου τους από το μαιευτήριο χρονικό διάστημα, β) το απόρρητο τηλέφωνό τους ήταν γνωστό μόνον στο μαιευτήριο και γ) οι υπάλληλοι του κατηγορουμένου απευθύνθηκαν σε αυτές χρησιμοποιώντας το επώνυμο του συζύγου τους και όχι το οικογενειακό τους επώνυμο, όπως θα ήταν αναμενόμενο, αν η πηγή των πληροφοριών του βρισκόταν εκτός του μαιευτηρίου.

Η ως άνω απόφαση δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2011, 452.