Αναζήτηση για

Στην ενότητα


Επιλέξτε γράμμα
Αναζήτηση όρου

Έτος    
Διάταξη Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών 546/2009 (Π. Παναγιωτόπουλος)

Στοιχείο απαραίτητο για την θεμελίωση του κατ’ άρ. 22 παρ. 4 του Ν. 2472/1997 αδικήματος είναι η χωρίς δικαίωμα επέμβαση σε αρχείο προσωπικών δεδομένων. – Δεν συνιστούν δεδομένα, υπό την έννοια του ως άνω νόμου, οι πληροφορίες τις οποίες ένα πρόσωπο χρησιμοποιεί χωρίς προηγουμένως να έχει ερευνήσει αρχείο ή χωρίς να τις έχει αποκτήσει μέσω άλλου προσώπου που είχε πρόσβαση σε αρχείο. – Γίνονται δεκτές οι προσφυγές των κατηγορουμένων, μελών του διοικητικού συμβουλίου εργασιακού σωματείου, κατά του κλητηρίου θεσπίσματος με το οποίο παραπέμφθηκαν να δικαστούν για τις από κοινού, κατά συρροή και διά του τύπου τελεσθείσες πράξεις τής χωρίς δικαίωμα εκμετάλλευσης προσωπικών δεδομένων και της συκοφαντικής δυσφήμησης, διότι α) ως προς το αδίκημα του άρ. 22 παρ. 4 του Ν. 2472/1997, η ανακοίνωση σε μη δικαιούμενα πρόσωπα πληροφοριών σχετικά με την ποινική κατάσταση των εγκαλούντων, πρώην μελών του σωματείου, στο πλαίσιο διεξαχθείσης ποινικής διαδικασίας, και συγκεκριμένα στοιχείων αναφορικά με την αποδιδόμενη σε εκείνους κατηγορία της κακουργηματικής απιστίας, τους επιβληθέντες περιοριστικούς όρους, καθώς και του αντιγράφου του ποινικού μητρώου ενός εξ αυτών, δεν συνιστά αξιόποινη πράξη, αφού οι κατηγορούμενοι έλαβαν εν προκειμένω γνώση των εν λόγω πληροφοριών από μόνη την ιδιότητά τους ως πολιτικώς εναγόντων στην ίδια διαδικασία, επομένως δε ελλείπει το στοιχείο της “επέμβασης σε αρχείο” που προσαπαιτείται για την εφαρμογή της επίμαχης διατάξεως, και β) ως προς το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης, από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι οι κατηγορούμενοι είχαν σχέση με την προσβλητική ανακοίνωση που αφορούσε τους εγκαλούντες, καίτοι η υπογράφουσα αυτή άγνωστη συνδικαλιστική οργάνωση χρησιμοποίησε την διεύθυνση και το τηλέφωνο του σωματείου, ανακοίνωση την οποία σε συνεδρίασή τους έσπευσαν να καταδικάσουν ως “προβοκατόρικο κείμενο” και “αισχρό λιβελογράφημα” μόλις πληροφορήθηκαν το περιεχόμενό της. – Επεκτείνεται το αποτέλεσμα της επίδικης προσφυγής και στον μη ασκήσαντα αυτήν συγκατηγορούμενο των κατηγορουμένων, καθώς η προσφυγή, ως ειδικό ένδικο μέσο, έχει επεκτατικό αποτέλεσμα, ο δε γενόμενος δεκτός σχετικός λόγος δεν αρμόζει αποκλειστικώς στο πρόσωπο αυτών των τελευταίων.

Η ως άνω διάταξη δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2010, 816.