H διαπίστωση της συνδρομής ή μη του στοιχείου της εξαρτήσεως από τα ναρκωτικά, ως προϋπόθεση για την εφαρμογή της διάταξης του άρ. 30 ΚΝΝ, μπορεί να γίνεται πλέον (μετά την τροποποίηση της παρ. 2 περ. α΄ του άρ. 30 ΚΝΝ με το άρ. 25 παρ. 1 του Ν. 3811/2009), σε κάθε φάση της ποινικής δίκης και όχι μόνο στην επ’ ακροατηρίω διαδικασία, όπως όριζε η παλαιότερη και αυστηρότερη διάταξη. – Ο ποινικός χαρακτηρισμός των πράξεων που τελούνται από ουσιοεξαρτημένα πρόσωπα κρίνεται, μετά την προσθήκη παραγράφου 6 στο άρ. 30 ΚΝΝ (με το άρ. 25 παρ. 2 του προαναφερθέντος Ν. 3811/2009), με βάση την ποινή που απειλείται στην διάταξη του άρ. 30 παρ. 4 στοιχ. β΄ και γ΄ ΚΝΝ. – Η αγορά και κατοχή ναρκωτικών ουσιών συνιστούν πλημμελήματα εφόσον τελούνται από δράστη εξαρτημένο από τα ναρκωτικά. – Παραγγέλλεται στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών η κατ’ άρ. 42 παρ. 2 περ. γ΄ εδ. γ΄ ΚΝΝ εισαγωγή της υπόθεσης στο συμβούλιο πλημμελειοδικών, αφού οι πράξεις της αγοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών που αποδίδονται, μεταξύ άλλων, στον κατηγορούμενο έχουν εν προκειμένω πλημμεληματικό χαρακτήρα, καθώς από την διενεργηθείσα ιατρική πραγματογνωμοσύνη προέκυψε το συμπέρασμα ότι αυτός έχει αποκτήσει την έξη της χρήσεως ναρκωτικών (ηρωίνης) και δεν μπορεί να την αποβάλει με τις δικές του δυνάμεις.
