Τα προβλεπόμενα στις
διατάξεις των άρ. 6 και 7 παρ. 2 του Ν. 3500/2006 αδικήματα της
ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης και της ενδοοικογενειακής απειλής συνιστούν αυτοτελή
ιδιώνυμα εγκλήματα και όχι διακεκριμένες περιπτώσεις των κατά περίπτωσιν
προβλεπομένων στον Ποινικό Κώδικα αδικημάτων, το δε προστατευόμενο έννομο αγαθό
είναι η αρμονική οικογενειακή συμβίωση. – Για την στοιχειοθέτηση της απλής ενδοοικογενειακής
σωματικής βλάβης (άρ. 6 παρ. 1 εδ. α΄ Ν. 3500/2006) απαιτούνται τα ίδια στοιχεία
με εκείνα που απαιτούνται για την θεμελίωση του κατ’ άρ. 308 παρ. 1 εδ. α΄
εγκλήματος, με την διαφορά ότι η πράξη πρέπει να έχει τελεσθεί εντός της
οικογένειας. – Έννοια “σωματικής κάκωσης” και “βλάβης της υγείας”. –
Διαβαθμίσεις της απλής σωματικής βλάβης και έννοια καθεμίας εξ αυτών. – Τρόποι
προκλήσεως της απλής σωματικής βλάβης. – Στοιχεία της επικίνδυνης
ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης (άρ. 6 παρ. 2 Ν. 3500/2006) και διάκρισή της
από την πράξη του άρ. 309 ΠΚ. – Παραδείγματα βαριάς σωματικής βλάβης. – Στοιχεία
της ενδοοικογενειακής απειλής (άρ. 7 παρ. 2 Ν. 3500/2006), η αντικειμενική
υπόσταση της οποίας ταυτίζεται με αυτήν της κατ’ άρ. 333 ΠΚ απειλής, με το
επιπρόσθετο στοιχείο της οικογενειακής σχέσεως δράστη-θύματος, που απαιτείται
στην πρώτη. – Έννοια “τρόμου” και “ανησυχίας” στο πλαίσιο των ως άνω
αδικημάτων. – Πότε υφίσταται ανεπίτρεπτη μεταβολή της κατηγορίας· δεν συνιστά
τέτοια περίπτωση ο διαφορετικός νομικός χαρακτηρισμός των πραγματικών
περιστατικών, όπως συμβαίνει όταν μεταβάλλεται η κατηγορία από μια βαρύτερη σε μια
ελαφρύτερη μορφή του ίδιου εγκλήματος. – Μεταβάλλεται από επικίνδυνη σε απλή
ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη η κατηγορία κατά του κατηγορουμένου, ανθυποσμηναγού,
ο οποίος, κατόπιν λογομαχίας που είχε με την σύζυγό του, της επιτέθηκε με
σπρωξιές και χτυπήματα, με αποτέλεσμα την πρόκληση σωματικών κακώσεων (εκχυμώσεων
αριστερού γλουτού και αριστερού αντιβραχίου) στην τελευταία, αφού οι εν λόγω
κακώσεις, ως εκ βαρύτητάς τους αλλά και των πληττομένων σημείων του σώματος, δεν
ήταν δυνατόν να προκαλέσουν κίνδυνο ζωής ή βαριά σωματική βλάβη στο θύμα. – Αθωώνεται,
λόγω αμφιβολιών (κατά πλειοψηφίαν), ο ίδιος κατηγορούμενος, ως προς την πράξη
της ενδοοικογενειακής απειλής που φέρεται ότι τέλεσε την επομένη του ως άνω
γεγονότος, δι’ εκστομίσεως απειλητικών φράσεων προς την σύζυγό του, με σκοπό να
την αποτρέψει από την καταγγελία της βίαιης μεταχειρίσεως που φέρεται να υπέστη
από αυτόν, διότι από κανένα στοιχείο, ούτε ακόμα από την ίδια την κατάθεση της
συζύγου του, και ήδη πολιτικώς ενάγουσας, προκύπτει ότι έλαβε χώρα ένα τέτοιο
περιστατικό. – Κατά την γνώμη της μειοψηφίας, ο κατηγορούμενος θα έπρεπε να
κηρυχθεί ένοχος και για το αδίκημα της ενδοοικογενειακής απειλής, επειδή μια
τέτοια συμπεριφορά συνέχεται με την πράξη της σωματικής βλάβης που διέπραξε, αλλά
και με τον εκφοβισμό στον οποίο, όπως φαίνεται, είχε υποβάλει την παθούσα (αυτή
μάλιστα είχε σχεδόν ένα μήνα μετά το συμβάν αναιρέσει το περιεχόμενο της
μηνύσεώς της). – Ορθώς απερρίφθη ο αυτοτελής ισχυρισμός του ανωτέρω
κατηγορουμένου περί τελέσεως εντελώς ελαφράς ή ασήμαντης (και όχι απλής)
σωματικής βλάβης, και συνακόλουθα περί μη εφαρμογής των διατάξεων του Ν.
3500/2006, αφού από την χρονική διάρκεια που διήρκεσαν τα τραύματα (ακόμα και επί
πέντε ημέρες μετά τον ξυλοδαρμό) συνάγεται ότι αυτά δεν ήσαν επιπόλαια.
