Αναζήτηση για

Στην ενότητα


Επιλέξτε γράμμα
Αναζήτηση όρου

Έτος    
Άρειος Πάγος 545/2009 (Ποιν. - Συμβ.)

Στοιχεία απάτης – Πότε η τελευταία προσλαμβάνει κακουργηματικό χαρακτήρα, τόσο με βάση το παλαιό (υπό τον Ν. 2408/1996) όσο και με βάση το νέο (υπό τον Ν. 2721/1999) καθεστώς. – Χρόνος τελέσεως του κατ’ άρ. 386 ΠΚ αδικήματος είναι εκείνος κατά τον οποίο ο δράστης μετήλθε έναν από τους υπαλλακτικώς μικτούς τρόπους τελέσεως αυτού (ψευδή παράσταση, αθέμιτη απόκρυψη, παρασιώπηση γεγονότων) κατορθώνοντας να παραπλανήσει τον παθόντα· δεν λαμβάνεται έτσι υπόψιν ως χρόνος τελέσεως ούτε αυτός κατά τον οποίο το θύμα προέβη στην περιουσιακή διάθεση ούτε εκείνος κατά τον οποίο επήλθε η βλάβη. – Πότε υπάρχει κατ’ επάγγελμα και πότε κατά συνήθεια τέλεση απάτης. – Ως “επανειλημμένη τέλεση” υπό την έννοια του άρ. 13 στοιχ. στ΄ ΠΚ θεωρείται και η κατ’ εξακολούθησιν τέλεση του εγκλήματος, δεδομένου ότι η τελευταία συνιστά περίπτωση πραγματικής ομοειδούς συρροής. – Βασική εγκληματική δραστηριότητα στο έγκλημα της νομιμοποίησης εσόδων δύναται να είναι και η απάτη. – Η κατ’ άρ. 45 ΠΚ “από κοινού” τέλεση αξιόποινης πράξης αναλύεται αντικειμενικά στην σύμπραξη στην εκτέλεση της κύριας πράξης και υποκειμενικά στην ύπαρξη κοινού δόλου· προσδιορισμός των ως άνω ειδικότερων εννοιών. – Απορρίπτεται ο περί ελλείψεως αιτιολογίας και εσφαλμένης ερμηνείας ουσιαστικής ποινικής διατάξεως (άρ. 45 ΠΚ και 2 παρ. 1, 4 και 6 του Ν. 2331/1995) λόγος αναιρέσεως του κατηγορουμένου για νομιμοποίηση παράνομων εσόδων, ένεκα της σύμπραξής του, μεταξύ άλλων προσώπων, στην είσπραξη ποσού προερχόμενου από την άδικη πράξη της απάτης, και συγκεκριμένα από την κατάρτιση πλαστής εντολής εμβάσματος υψηλού χρηματικού ποσού από τράπεζα του εξωτερικού σε υποκατάστημά της στην Ελλάδα και σε λογαριασμό του ενός εκ των συγκατηγορουμένων του και ήδη θανόντος, διότι στην αιτιολογία περιλαμβάνονται πραγματικά περιστατικά από τα οποία προκύπτει τόσο η συνδρομή του αναιρεσείοντος στην προσπάθεια νομιμοποίησης των χρημάτων που προήλθαν από την πράξη εξαπάτησης όσο και η ηθελημένη παροχή αυτής της συνδρομής.
Η ως άνω απόφαση δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2009/700 με παρατηρήσεις Ι. Μοροζίνη.