Η έκθεση στην οποία περιέχεται η δήλωση ασκήσεως του ενδίκου μέσου της εφέσεως πρέπει κατ’ αρχήν να περιέχει ορισμένο λόγο, όπως η κακή εκτίμηση των αποδείξεων. – Πότε είναι επαρκώς αιτιολογημένη η έφεση του εισαγγελέα κατ’ αθωωτικής απόφασης. – Αν κριθεί ως παραδεκτή μη επαρκώς αιτιολογημένη έφεση του εισαγγελέα κατ’ αθωωτικής απόφασης και εν συνεχεία το δικαστήριο καταλήξει στην καταδίκη του κατηγορουμένου, επέρχεται θετική υπέρβαση εξουσίας. – Αναιρείται η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για την παράβαση του α.ν. 690/1945 λόγω υπερβάσεως εξουσίας, διότι η ασκηθείσα εισαγγελική έφεση κατά της πρωτόδικης αθωωτικής απόφασης δεν ήταν αιτιολογημένη, αφού σε αυτήν αφενός μεν δεν αναφέρονταν όλα τα αποδεικτικά μέσα που έλαβε υπόψιν του το πρωτοβάθμιο δικαστήριο (αλλά μόνον ορισμένα από αυτά) και αφετέρου δεν αντικρουόταν με συλλογισμούς η αθωωτική κρίση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. – Η παραβίαση της παρ. 1 του άρθρου μόνου του α.ν. 690/1945 μπορεί να θεμελιώσει αξίωση του εργαζομένου προς αποζημίωση, κατά τα άρ. ΑΚ 914, 927 και 298, μόνο για την ζημία που υπέστη από το αδίκημα, και όχι για την πληρωμή των ίδιων των αποδοχών. – Επί κατηγορίας για παράβαση της παρ. 1 του άρθρου μόνου του Ν. 690/1945, ο εργαζόμενος δεν δικαιούται να παραστεί ως πολιτικώς ενάγων αξιώνοντας χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης*. – Πότε υπάρχει απόλυτη ακυρότητα λόγω παράνομης παράστασης της πολιτικής αγωγής. – Απορρίπτεται ο περί απολύτου ακυρότητος λόγος αναιρέσεως, συνιστάμενος στην παράνομη παράσταση πολιτικής αγωγής, δεδομένου ότι ο πολιτικώς ενάγων παραστάθηκε μόνο στον πρώτο βαθμό και η απόφαση του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου που προβαίνει στην κατ’ ουσία έρευνα της υποθέσεως χωρίς την παράσταση του πολιτικώς ενάγοντος, έστω κι αν εσφαλμένως επιδικάσει σε αυτόν το πρωτοδίκως επιδικασθέν ποσόν, δεν προσβάλλεται με τον αναιρετικό λόγο του άρ. 510 παρ. 1 περ. Α του ΚΠΔ. – Αναιρείται λόγω υπερβάσεως εξουσίας η προσβαλλομένη ως προς το κεφάλαιό της με το οποίο επιδικάστηκε χρηματική ικανοποίηση στον μη νομίμως παραστάντα ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου πολιτικώς ενάγοντα.
Η ως άνω απόφαση δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2009, 126.