Αναζήτηση για

Στην ενότητα


Επιλέξτε γράμμα
Αναζήτηση όρου

Έτος    
Άρειος Πάγος 993/2008 (Ποιν.)

Πότε υπάρχει αιτιολογία στην απόφαση με την οποία απορρίπτεται το ένδικο μέσο της εφέσεως ως εκπρόθεσμο, ειδικότερα δε όταν αμφισβητείται ο τόπος κατοικίας εκείνου που το ασκεί. – Η λήψη υπόψιν και η συνεκτίμηση μη αναγνωσθέντος αποδεικτικού στοιχείου συνιστά απόλυτη ακυρότητα. – Αναιρείται, λόγω απολύτου ακυρότητος και ελλείψεως αιτιολογίας, η προσβαλλόμενη απόφαση με την οποία απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμη η έφεση του αναιρεσείοντος κατά καταδικαστικής απόφασης για παράβαση του Ν. 5960/1933 κατ’ εξακολούθησιν, διότι, ως προς την κρίση του δικαστηρίου ότι ο αναιρεσείων ήταν, κατά τον χρόνο επιδόσεως προς αυτόν της εκκαλουμένης, πρόσωπο αγνώστου διαμονής, α) αφενός μεν δεν αναφέρονται στο αιτιολογικό τα μνημονευόμενα στα πρακτικά της δίκης αποδεικτικά μέσα, αφετέρου δε ελήφθησαν υπόψιν αποδεικτικά μέσα που δεν είχαν αναγνωσθεί επ’ ακροατηρίω και β) μολονότι γίνεται δεκτός ο ισχυρισμός του αναιρεσείοντος ότι κατοικούσε σε διεύθυνση γνωστή στις αστυνομικές αρχές, απορρίπτεται η έφεσή του δεδομένου ότι δεν τηρήθηκε η υποχρέωση του αναιρεσείοντος κατ’ άρ. 273 παρ. 1 περ. γ΄ εδ. β΄ του ΚΠΔ, χωρίς όμως να διευκρινίζεται αν πράγματι είχε λάβει χώρα προδικασία, κατά την οποία ο κατηγορούμενος είχε δηλώσει την διεύθυνση της κατοικίας του.
Η ως άνω απόφαση δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2008, 974.