Από την διάταξη του άρ. 211 εδ. α΄ ΚΠΔ προκύπτει ότι ως άσκηση ανακριτικών καθηκόντων νοείται η ενέργεια οποιασδήποτε ανακριτικής ή προανακριτικής πράξεως, από τακτικό ή ειδικό ανακριτή ή γενικό ή ειδικό προανακριτικό υπάλληλο, κατά την διάρκεια της ανάκρισης ή προανάκρισης, και όχι η ενέργεια οποιουδήποτε υπαλλήλου, που δεν είναι ειδικός προανακριτικός υπάλληλος, στο πλαίσιο ένορκης ή μη διοικητικής εξέτασης. – Απορρίπτεται ως αβάσιμος ο παραπεμφθείς στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου λόγος αναιρέσεως για σχετική ακυρότητα, η οποία, κατά την αναιρεσείουσα, προκλήθηκε επειδή, παρά τις αντιρρήσεις της, εξετάσθηκαν ως μάρτυρες οι οικονομικοί επιθεωρητές που ενήργησαν διοικητική εξέταση, στις καταθέσεις δε αυτών η προσβαλλόμενη απόφαση στήριξε κατά κύριο λόγο την καταδικαστική κρίση της, διότι, σύμφωνα με την διάταξη του άρ. 211 εδ. α΄ ΚΠΔ, οι προαναφερόμενοι οικονομικοί επιθεωρητές που άσκησαν πειθαρχικά καθήκοντα (ΕΔΕ) δεν κωλύονται εκ του λόγου τούτου να εξετασθούν ως μάρτυρες.
Η ως άνω απόφαση δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2008, 691.