Το κατ’ άρ. 6 παρ. 1 εδ. α΄ ΕΣΔΑ δικαίωμα πρόσβασης στο δικαστήριο δεν είναι απόλυτο, αλλά μπορεί να υπόκειται σε νομοθετικούς περιορισμούς, εφόσον οι τελευταίοι δικαιολογούνται από την εύλογη σχέση αναλογικότητας που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των χρησιμοποιούμενων μέσων και των επιδιωκόμενων σκοπών. – Αν η έκθεση του ενδίκου μέσου (και της έφεσης) ή το επισυναπτόμενο σε αυτήν έγγραφο του εκκαλούντος που περιέχει τους σχετικούς λόγους φέρει μεν την υπογραφή του εκκαλούντος ή του πληρεξουσίου του δικηγόρου, αλλά από παραδρομή δεν υπογράφηκε και από τον οικείο γραμματέα, ο εκκαλών δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί υπεύθυνος για την παράλειψη του τελευταίου, διαφορετικά υφίσταται παραβίαση του άρ. 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ. – Πότε υπάρχει θετική και πότε αρνητική υπέρβαση εξουσίας. – Αναιρείται λόγω υπερβάσεως εξουσίας η προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η έφεση του κατηγορουμένου κατά ερήμην καταδικαστικής απόφασης, διότι έγινε δεκτό ότι οι επισυναπτόμενοι στην έκθεση εφέσεως λόγοι δεν μπορούσαν να ληφθούν υπόψιν, επειδή δεν είχαν υπογραφεί από την αρμόδια γραμματέα.
Η ως άνω απόφαση έχει δημοσιευθεί σε ΠοινΧρ 2008, 511.