Συμφωνίες εξυγίανσης, προ και μετά την θέση σε ισχύ του Ν. 4013/2011. Επίδραση στο αξιόποινο του αδικήματος της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής: Η συμφωνία εξυγίανσης, κατ’ άρ. 44 του Ν. 1892/1990, είναι δεσμευτική και για τους μη συμβληθέντες πιστωτές. – Ποιο είναι το αποτέλεσμα της δεσμεύσεως των πιστωτών της επιχείρησης, τα χρέη της οποίας περιορίσθηκαν. ­– Από την έναρξη ισχύος του νέου Πτωχευτικού Κώδικα (16.9.2007), καταργήθηκαν οι διατάξεις του άρ. 44 του Ν. 1892/1990 για συμφωνίες πιστωτών και επιχειρήσεως, ισχύουν δε οι διατάξεις του νέου ΠτωχΚ, όπως τροποποιήθηκαν από τον Ν. 4013/2011. – Ποιος ήταν ο κοινός σκοπός του νομοθέτη με την καθιέρωση της συμφωνίας τόσο του άρ. 44 του Ν. 1892/1990 όσο και του Ν. 4013/2011. – Οι προγενέστερες εξυγιαντικές διαδικασίες του άρ. 44 του Ν. 1892/1990 υπάγονται αναλογικώς στην νέα ποινική ρύθμιση του άρ. 106η παρ. 3 εδ. β΄ του νέου ΠτωχΚ, όπως ίσχυε μετά το άρ. 12 του Ν. 4013/2011, ο δε ισχυρισμός περί εξαλείψεως του αξιοποίνου των αδικημάτων εκδόσεως ακάλυπτων επιταγών, στην περίπτωση αυτή, είναι αυτοτελής. – Έννοια “αυτοτελών ισχυρισμών”. – Ο ισχυρισμός εκ του άρ. 106η παρ. 3 εδ. β΄ του νέου ΠτωχΚ, όπως ίσχυε μετά το άρ. 12 του Ν. 4013/2011, είναι επίσης αυτοτελής. – Πότε υπάρχει εσφαλμένη ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. – Αναιρείται, λόγω εσφαλμένης εφαρμογής των άρ. 2 παρ. 1 ΠΚ και 106η παρ. 3 εδ. β΄ ΠτωχΚ, όπως ίσχυε μετά το άρ. 12 του Ν. 4013/2011, η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για από κοινού έκδοση ακάλυπτης επιταγής ποσού 100.000 ευρώ, διότι απερρίφθη ως μη νόμιμος ο αυτοτελής ισχυρισμός των κατηγορουμένων περί εξαλείψεως του αξιοποίνου της πράξεως, επειδή είχε επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ των πιστωτών και της οφειλέτριας εταιρείας, η οποία επικυρώθηκε με απόφαση του Εφετείου, κατ’ άρ. 44 του Ν. 1892/1990.