Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται το δικαίωμα αποδείξεως, το οποίο σήμερα αντιμετωπίζεται ως θεμελιώδες δικαίωμα συνταγματικά κατοχυρωμένο. Συγκεκριμένα, το δικαίωμα αποδείξεως θεμελιώνεται τόσο στην αξίωση παροχής έννομης προστασίας, όσο και στο δικαίωμα ακροάσεως, ενώ δεν πρέπει να παραβλεφθεί ότι και η ανεύρεση της αλήθειας συνδέεται με αυτό. Από το άρθρο 333 § 2 εδ. β΄ ΚΠΔ συνάγεται ότι οι διάδικοι έχουν το δικαίωμα να υποβάλουν αιτήσεις για διεξαγωγή αποδείξεων. Αντίστοιχα, το δικαστήριο έχει υποχρέωση να εξετάζει τις αιτήσεις αυτές και να αιτιολογεί την απόφαση που εκδίδει για την αποδοχή ή την απόρριψή τους.