Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης του αδικήματος της μη απόδοσης ή ανακριβούς απόδοσης ΦΠΑ και άλλων παρακρατούμενων φόρων ή εισφορών (άρ. 18 Ν. 2523/1997, όπως ίσχυε πριν από την αντικατάστασή του από τα άρ. 16 παρ. 1 Ν. 3888/2010 και 2 περ. δ΄ Ν. 3943/2011). – Πότε υπάρχει αιτιολογία στην καταδικαστική απόφαση για την ανωτέρω πράξη. – Ποια φυσικά πρόσωπα είναι υπόλογα για το αδίκημα της φοροδιαφυγής στην περίπτωση ημεδαπής ανώνυμης εταιρείας. – Υπό ποίες προϋποθέσεις εξομοιώνεται ο αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της εταιρείας με τον πρόεδρο αυτής, ως αυτουργό του εγκλήματος της φοροδιαφυγής. – Πότε υπάρχει αιτιολογία στην καταδικαστική απόφαση. – Αναιρείται λόγω ελλείψεως αιτιολογίας η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για μη απόδοση και ανακριβή απόδοση παρακρατούμενων φόρων προς το Δημόσιο, διότι α) η κρίση περί της ενοχής στηρίζεται αποκλειστικώς στην ιδιότητα του κατηγορουμένου ως αντιπροέδρου και νομίμου εκπροσώπου της υπόχρεης προς εκπλήρωση της φορολογικής υποχρεώσεως ανώνυμης εταιρείας, χωρίς να διευκρινίζεται αν, κατά τον κρίσιμο χρόνο διάπραξης του αδικήματος, ο αναιρεσείων αναπλήρωνε λόγω κωλύματος τον πρόεδρο του Δ.Σ. στην διαχείριση της εν λόγω εταιρείας, γιατί εκπροσωπούσε αυτός την τελευταία, αντί του κατά νόμον προβλεπομένου Δ.Σ., αν, υπό την ως άνω ιδιότητά του, του είχε ανατεθεί η αρμοδιότητα απόδοσης στο Δημόσιο των παρακρατουμένων φόρων και, τέλος, αν ασκούσε πραγματικά καθήκοντα διοίκησης ή διαχείρισης και β) δεν διαλαμβάνεται, με την παράθεση συγκεκριμένων περιστατικών, η γνώση του αναιρεσείοντος ότι η απόδοση των επίμαχων φόρων ήταν ανακριβής.