Το άρθρο 8 παρ. 2 του ν. 3869/2010 επιβάλλει στο δικαστή, κατά τον υπολογισμό των μηνιαίων καταβολών, που λαμβάνει χώρα στο στάδιο της δικαστικής ρύθμισης των οφειλών, να συνεκτιμά τη δυνατότητα συνεισφοράς του συζύγου του αιτούντος υπερχρεωμένου οφειλέτη. Για την έννοια της «συνεισφοράς» προκρίνονται δύο ερμηνευτικές λύσεις: Σύμφωνα με την πρώτη, ως «συνεισφορά του συζύγου» στο ν. 3869/2010 νοείται η «συνεισφορά των συζύγων με βάση την αναλογία των δυνάμεών τους», που καθιερώνει η οικογενειακού δικαίου διάταξη του άρθρου 1389 ΑΚ, ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη, το άρθρο 8 παρ. 2 του ν. 3869/2010 αφήνει στο δικαστή το περιθώριο να προβεί σε μία ad hoc στάθμιση της δυνατότητας συνεισφοράς του συζύγου, λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόκειται για μια έγγαμη συμβίωση με ιδιαίτερες περιστάσεις, αφού ο ένας εκ των δύο συζύγων βρίσκεται σε κατάσταση υπερχρέωσης. Μετά από ανάλυση των εκατέρωθεν απόψεων που υποστηρίζονται στη θεωρία και τη νομολογία, η συγγραφέας διατυπώνει τη δική της θέση ως προς το υπό εξέταση ζήτημα.