Όταν ο ένας σύζυγος παραβιάζει την υποχρέωση συζυγικής πίστης συνάπτοντας εξωσυζυγική σχέση με τρίτο πρόσωπο, πολλές φορές ο «αναίτιος» σύζυγος υφίσταται, πέραν της ψυχικής δοκιμασίας, και περιουσιακή ζημία, όπως π.χ. τα έξοδα της δίκης διαζυγίου και προσβολής της πατρότητας του τέκνου που τυχόν γεννήθηκε από την εξωσυζυγική σχέση, η διατροφή που καταβλήθηκε στο τέκνο αυτό μέχρι την προσβολή της πατρότητας, οι δαπάνες για τη διαπίστωση του συζυγικού παραπτώματος κλπ. Αντικείμενο της μελέτης αποτελεί το ερώτημα αν και σε ποια έκταση είναι δυνατόν ο πληττόμενος  σύζυγος να ζητήσει την αποκατάσταση των παραπάνω ζημιών, στρεφόμενος είτε κατά του «παραβάτη» συζύγου είτε και κατά των δύο.