Σχετική ακυρότητα λόγω ελλείψεως ακροάσεως (άρ. 170 παρ. 2 ΚΠΔ). Αναιτιολόγητη απόρριψη αιτήματος για επιβολή εφέσιμης ποινής: Πότε επέρχεται η εν λόγω ακυρότητα. – Η επιμέτρηση της ποινής ανήκει στην κυριαρχική κρίση του δικαστηρίου της ουσίας και δεν αποτελεί δικαίωμα του κατηγορουμένου που του παρέχει ο νόμος. – Δεν παρέχεται το δικαίωμα στον κατηγορούμενο να υποβάλει, πριν από την έκδοση της απόφασης για την ποινή, αίτημα για την επιβολή εφέσιμης ποινής, ούτε είναι λογικά εφικτό το δικαστήριο, πριν αποφασίσει για το ύψος της ποινής, να κρίνει αν αυτή θα είναι εφέσιμη ή όχι. – Για ένα τέτοιο αίτημα (που αποτελεί “ευχή”) το δικαστήριο αποφασίζει ταυτόχρονα με την περί της ποινής απόφασή του, η σχετική δε αιτιολογία αυτής αποτελεί και την αιτιολογία για την απόρριψη ή την αποδοχή του πιο πάνω αιτήματος. – Απορρίπτεται ο περί ελλείψεως ακροάσεως λόγος αναιρέσεως του κατηγορουμένου, συνιστάμενος στην μη απόφανση του δικαστηρίου επί του αιτήματός του για επιβολή εφέσιμης ποινής, αφού αφενός μεν δεν προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλομένης ότι υπεβλήθη σχετικό αίτημα, αφετέρου δε η εν λόγω κρίση ανήκει στην κυριαρχική κρίση του δικαστηρίου.