Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως. Υποχρεωτική άρνηση εκτέλεσης επί (εν όλω ή εν μέρει) τελέσεως του εγκλήματος εντός ελληνικού εδάφους (άρ. 11 στοιχ. ζι΄ Ν. 3251/2004): Τι ελέγχει ο Έλληνας δικαστής ως δικαστική αρχή εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως. – Η εκτέλεση του εντάλματος δεν είναι επιτρεπτή επί συνδρομής κάποιων εκ των κατ’ άρ. 11 του Ν. 3251/2004 λόγων υποχρεωτικής αρνήσεως εκτελέσεώς του, μεταξύ δε αυτών ανήκει και η περίπτωση κατά την οποία το ένταλμα έχει εκδοθεί για πράξη που τελέσθηκε εξ ολοκλήρου ή εν μέρει εντός του ελληνικού εδάφους (στοιχ. ζι΄), χωρίς να προσαπαιτείται η άσκηση ποινικής δίωξης κατά του εκζητουμένου στην Ελλάδα για την ίδια πράξη. – Νομική φύση και στοιχεία του κατ’ άρ. 88 παρ. 1 του Ν. 3386/2005 αδικήματος της παράνομης μεταφοράς, προώθησης ή διευκόλυνσης της μεταφοράς ή προώθησης λαθρομεταναστών. – Ως τόπος τέλεσης της διευκόλυνσης της μεταφοράς και προώθησης αλλοδαπών από το ελληνικό έδαφος σε άλλα κράτη θεωρείται τόσο η Ελλάδα όσο και τα κράτη στα οποία ο διακινητής σκόπευε να προωθήσει αυτούς. – Δεν συντρέχει νόμιμη περίπτωση εκτελέσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, με το οποίο ζητείται η έκδοση της εκζητουμένης στις γερμανικές αρχές, προκειμένου να δικασθεί για παράβαση του “νόμου περί διαμονής” και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, και ειδικότερα για διευκόλυνση σε παράνομη είσοδο αλλοδαπών κατ’ επάγγελμα και στο πλαίσιο συμμορίας, πράξεις που είναι αξιόποινες και κατά το ελληνικό δίκαιο (συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και προώθηση υπηκόων τρίτων χωρών προς το έδαφος κράτους της Ε.Ε., κατά συρροήν από πρόσωπα που ενεργούν κατ’ επάγγελμα – άρ. 45, 94 παρ. 1 ΠΚ, 187 παρ. 1, άρ. 88 παρ. 1 στοιχ. β΄ Ν. 3386/2005), ένεκα της συμμετοχής της σε εγκληματική οργάνωση, αποτελούμενη από άγνωστο αριθμό ατόμων, που είχαν ενωθεί για αόριστη χρονική διάρκεια και με σκοπό τον προσπορισμό κέρδους αρκετά μεγάλου ύψους, μετέφεραν δε Άραβες, κυρίως Αφγανούς υπηκόους, στερουμένους των αναγκαίων ταξιδιωτικών εγγράφων, από την Ελλάδα στην Δρέσδη της Γερμανίας, με ειδικά διαμορφωμένο ταξιδιωτικό λεωφορείο και υπό απάνθρωπες και επικίνδυνες για την ζωή τους συνθήκες, αφού τόπος τελέσεως των αποδιδόμενων στην κατηγορουμένη εγκλημάτων θεωρείται και η Ελλάδα, επομένως δεν είναι δυνατή εν προκειμένω η εκτέλεση του επίμαχου εντάλματος, αδιαφόρου όντος του γεγονότος αν έχει ή όχι ασκηθεί κατ’ αυτής ποινική δίωξη στην χώρα μας. – Αίρεται η επιβληθείσα στην εκζητουμένη προσωρινή κράτηση και διατάσσεται η απόλυσή της από τις φυλακές.

Το ως άνω βούλευμα δημοσιεύθηκε σε ΠοινΧρ 2013, 468.