Η μελέτη εστιάζει στις γνωσιολογικές προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν στο πρόσωπο των τρίτων που συναλλάσσονται με την ανώνυμη εταιρεία (άρθρο 7ε κ.ν. 1920/1920). Αντικείμενο εξέτασης είναι η έννοια της «θετικής γνώσεως», υπό το πρίσμα του ενωσιακού και του εθνικού ιδιωτικού δικαίου. Η μελέτη καταγράφει τις διατυπωθείσες στη θεωρία και τη νομολογία ερμηνευτικές εκδοχές του όρου «θετική γνώση» και προτείνει ερμηνευτικές προσεγγίσεις με γνώμονα τόσο την Πρώτη Εταιρική Οδηγία όσο και τις διατάξεις του εθνικού δικαίου σε σχέση με την εμπορική δημοσιότητα.